IO. ANT. VULPII AD LUDOVICUM DULCIUM ELEGIA
Dulci, qui mulces aestus, ventosqu furentes
Aestuat Hadriaci cum magis unda maris:
Qui trahis ad dulces calamos ex aequore vasto
Caeruleosque Deos, squamigerumque pecus:
Barbara corda domas qui arguto paectine, corda
Barba Sythonia frigidiora nive;
In Pholoen dulci vertas miracula cannae,
Et stipulae vires experiare tuae.
Sentiat illa meos ignes, incendia nostra
Sentiat, alterna dispereatque face.
Si tibi ab ingenti casu servaris amicum,
Accedet titulis gloria magna tuis.
Ipse tui interea memor hic altaria pono,
Ex viridi nuper cespite structa tibi.
Hostia multa cadet, quae pingues imbuat aras,
Exprimet et casus parva tabella meos.
Arbuteis libris te curva falce notabo,
Ambiet et nomen verna corona tuum.
Te ripae Lari, te concava saxa sonabunt,
Alternisque tumens te Pluviana canet.
Dii facite ut votis succedant omnia laeta,
Ipsaque se facilem praestet amica mihi.