Ad Antonium qui Neapolitanum vinum (Lachrymam vocant) acescens miserat.
Antonine decus novem sororum
Vellem, quam mihi carmen expolitum,
Tam meram quoque lachrymam dedisses.
At nunc tu bonus ambulas poeta.
Infaelix ego potor aestuantis
Ventris torminibus premor. nec ulla
Apparet requies mei laboris.
O natam iratis Diis lagenam,
Quae tot Colchica pertulit venena,
Quot nec illa malis legebat agris,
Quae necem socero nurus parabat.
Hic Nessi cruor ille, qui per omnes
Ambulat mihi letifer medullas.
Sic uror novus Hercules in Oeta.
Tu salsissime me poeta rides.
Rides hendecasyllabos inermes.
At mane mane, et ocyus videbis,
Quid nostri valeant truces Iambi.