CVII. SOMNIUM DE DOMINA ELEGIA
Post incompositae fastidia longa quietis
Ingrato eripui languida membra thoro.
Torvus in ore timor nocturnaque cura sedebat
Turbabantque animos somnia visa meos.
Hinc aram institui votum ad lustrale vocando
Desuper imposita numina furva dape.
Hinc thalamum novies, novies mea tempora circum
Tessala cantato flumine sparsit anus.
Hinc sale commistae fruges et sanguine fuso
Placavit Stygium nigra capella Iovem.
Hei mihi, quae vidi! Novi te ludere, Somne,
Sed timet in ludo seria cautus amor.
Talia si rursum properas, a lumine nostro
Non modo, quin oculis sis procul ipse tuis.
Quam meus a reliquis dissentit amantibus ignis,
Me miserum: nostra est non bene sana Venus.
Addit Amor vires aliis, mihi demit, amando
Nec fera mors alios, me levis umbra movet.
Fronde sub arborea, qua per lactentia serpit
Gramina perspicuae mobile frigus aquae,
Aura repercussos motabat candida flores,
Pictaque per multam ripa sonabat avem.
Hic teneros placidi lusus captare Favoni
Et murmur querulae lene videbar aquae,
Cum noto furtiva Dominam sub rupe latentem
Innexam iuveni, nec tamen ipse fui.
Heu dolet! Alterius cur das complexibus illam,
Quam nostro poteras ponere, Somne, sinu?
Quodque magis, fuit ille Lycas! mea perfida pestis
Et coluber Dominae captus amore meae.
Mitius Alciden viridi spectavit ab antro
Amnis in amplexu, Deianeira, tuo,
Mitius Atriden inter Briseidos ulnas
Vidit ab Aemonia Pellias ira rate, 222
Et colubri levius, levius de monte leonum
Perfurit obstantes dira libido moras
Quam mihi, per mestum dum talia cerno soporem,
Intumuit nigro sanguine molle iecur.
Interea iuvenis praedam contingere velox
Instat et ardentes urget utrinque manus.
Quod patet, aggreditur, perque omnia membra puellae
Flammea praedaci cursitat ore Venus.
Nunc instant femori, tenero nunc basia collo,
Nunc referunt roseae signa relicta genae.
Iamque ille extremam tandem contingere palmam
Armaque devicta figere in arce cupit.
Ore natat fluitatque oculis manifesta libido
Et rubet in molli Cypridis ira gena.
Nunc, velut in media prudens luctator arena,
Insultat collo, corripit inde pedes,
Nunc oculis oculos, nunc miscet labra labellis,
Nunc tentat nivei candida poma sinus,
Nunc petit illecebris, nunc expugnare querelis,
Nunc iram simulat, nunc movet arte preces.
Illa quidem pugnat, veluti si vincere nollet,
Nec cito permittat, quod retinere timet.
Illa quidem refugit, veluti fugiendo lacessat,
Ut sapiant molli basia rapta fuga.
Foemina vult vinci, sed non vult velle videri,
Et vir plus frontis, foemina fraudis habet.
Hei mihi, non morsus, non saevos expedit ungues,
Nec simul ultores invocat illa deos.
Non velut Ismario Philomela oppressa tyranno
Eiulat abiectis torva per ora comis,
Sed pugnat, placito quondam ut pugnabat amori
Callida Dardanias ante Lacena rates.
Omnia cernebam, dumque omnia cerno, parabam
Omnia, quae subitus scit properare dolor.
Busirin ultra saevumque Cyclopa ruebat
Tendere sanguineas ultio nostra manus.
Nempe ter ingratos pugnavi solvere lusus
Et gemina Furiis caede litare meis,
Surgere ter volui, sed surexisse volentem
Nolebant rigidi ferre per arva pedes. 223
Pallia dum iacto, dum corpora vibro per aestum,
Et toto fluitant brachia nostra thoro,
Aufugit excussus turbato somnus ab ore,
Namque incompositos non amat ille deus.
O, quem Sidonias iussit mugire per herbas
Altior orbe suo, se quoque maior Amor,
O vindex superum, cui rerum in fronte sedenti
Pendent a domina subdita fata manu,
Omnia, quae falso vidi, bone Iuppiter, in me
O queat attanitus cernere vera Lycas!