CXI. IN SUI GENERIS GARULUM OSTENTATOREM EPIGRAMMA 64.
Nocte dieque crepas disutis grandia buccis
Et tua diploso stemmata folle tonas.
Iamque tibi in titulos et nomina cedit avorum
Quidquid Turpini nigra papirus habet.
Agmina tercentum proavus demessuit uno
Impete et in tanto sanguine vela dedit.
Ast avus Hispanos dum clava tunderet hostes,
Reddebant Getici Strimonis antra sonum.
In decus appensos tulerant sua cingula reges,
Caesareo fuerat tincta cruore clamys.
Quid pater in bulga captivos ferre Gigantes
Quindenosque simul mandere suetus apros?
Cui fuit in galeam Caci specus: addita cono
Desuper hirsuto vertice sylva tremens.
Spicula pyramides, pharetram dedit amphitheatrum,
In funda totum saepe rotavit Athon.
Tussiit hic Borean et fulmina rauca pepedit,
Intremuit roncho terra polusque suo.
Attamen (humanis quantum est in rebus inane!)
Futilis e tanto nascere monte sorex.