Croatiae auctores Latini: inventa  
   domum |  qui sumus |  textus |  auxilia |  tolle, lege! |   
Đurđević, Ignjat (1675-1737) [1700], Poetici lusus varii, versio electronica (), versus 5453, verborum 35062, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - epigramma; poesis - elegiacum; poesis - ode; poesis - sonetto; poesis - idyllium; poesis - metamorphosis; poesis - paraphrasis] [word count] [djurdjevipoe].
Previous section

Next section

CLII. DIVI MICHAELIS PARTA DE DEMONE VICTORIA
Virtuti servit Phlegeton, dumque alma fatigat
Agmina, inocciduos peperit feriendo triumphos.
Caelituum gaudete chori, cognata Tonanti
Nomina et ingenuo prognatae numine mentes,
Tuque, o Caelituum ductor, concussor hiantum
Eumenidum vindexque Dei, per secula cuius
In ripa fixae vivent Phlegetontide lauri,
Dextrae plaude tuae, sociis quoque plaude sacroque
Numinis auspicio, quod celso abiectus Olympo
Quodque suis laesus, quae vobis intulit, armis
Rex Erebi Stygia sua vulnera cernat in unda
Terreat et planctu Furias cogatque querelis
Horrisonum resonare chaos; sic proelia et ipsae
Insidiae possunt ictusque hostilis amari.
Attamen, ut merito tam magna extollere Pindo 259
Bella queam sacrosque modis aequare triumphos,
O ades et, Stygium poteras quo vincere regem,
Flamine sub nostros velox illabere sensus.
Lucifer, aetherias inter nitidissima mentes
Formae prodigio, superumque et caelitis aulae
Mixtus amore timor, venerandum numinis instar,
Ut rerum genitor non vane haereret in illo
Miratus proprias tam pulcra in imagine vires.
Ille pati indocilis dominos et ferre priorem
(Ambitio nam posse vetat) cinctusque rebelli
Agmine, ubi nigro pressit Borealia sceptro
Sidera et ad solii lucentia fulcra superbi
Supposuit geminam passis cervicibus Arcton,
Sic fremere incoepit totoque Aquilone locutus
Ismariam Rhodopen et pene coegit in auras
Surgere hyperboreum vulsis radicibus Hemum:
»Qua fruimur, formam Domino debere fatemur,
Sed debere pudet, socii. Nos celsa iuventus,
Nos Divum de gente sati quid ad infima rerum
Volvimur et superos et vani sidera mundi
Ducere perpetua servorum lege iubemur?
Quin etiam est maius quiddam, graviora parantur
Probra quidem nobis, proh fata infandaque semper
Stellatae decreta domus! Mihi credite: vidi,
Vidi ego, dum clausi volvo tabularia fati
Et Themidis consulta lego, venientibus annis
Lapsurum e superis Solymeae in virginis alvum
Numen et humanae subiturum exordia sortis.
Mox ultra superas corpus mortale choreas
Terrigenasque feret. Noster famulabitur illi
Ordo, et pennatae nostra de gente catervae
Illius abiecto lambent vestigia vultu.
Tantane me generis subeant oblivia nostri,
Tanta pati possim? Socii, fata omnia iuro
Caelestesque plagas et inhospita regna timori
Me plene acturum detersurumque repente
Implacida mea probra manu, licet astra suisque
Sideribus praeceps horrendoque obruta lapsu
Insiliat mea colla domus. Sententia sedit
Oppugnare Deum; numen sic nostra timebit 260
Fulmina maioresque feret, quos spreverat olim
Ferre pares.« Dixit; tum magno murmure vulgus
Infremit ad plausum, lateque ad tela minaces
Expediunt dextras rapidamque vomentia mortem
Arma parant. Non sic trifidos de nube fragores
Eructat nimbosa domus, minor exit ab imis
Telluris specubus conclusi insania venti.
Cum subito horrescunt axes, tenebrisque reductis
Fulgor et aetherei latuit decor aureus orbis.
Aeraque et nubes et caeco mota tumultu
Ima poli trepidare vident scissisque cavernis
Pandere in immensas terram sua viscera fauces.
Hic orti tonitrus late glomerantur, et ardent
Flammivomi per inane globi circumque videntur
Insultare diem bellumque inducere caelo.
Dumque timet damnatque manus sua vota rebellis,
Desuper Arctoum gravior metus institit agmen,
Qua pia progenies, domino qua fida Tonanti
Agmina Caelituum properant defendere caelum,
Et formidatam qua se metitur in hastam
Fulmineus Michael. Ruit hic super agmina ferro
Vindice deturbatque acies par omnibus unus,
Signaque Parrhasii caelo metuenda tyranni
Territa et horrifico nimium deformia vultu,
Deiecta e superis inter crepitantia flammis
Fulgura terrificasque faces calidumque umorem.
In patulae ignivomos terrae detrudit hiatus.
Reddita tum toti lux est nitidissima mundo,
Et Michael pro sole fuit; tum caelica pubes
Ingentes auxit festivo carmine palmas:
»Macte animis, invicte ducum, cui numine dextro
Est superum mandata salus, tu frangere Ditis
Spes, animos et vota potes, tibi tempora plausum
Nulla adimunt, sculptique animant adamanta triumphi.
Ipse tuas semper laudes ululabit Avernus,
Dum sua fata gemet; semper tibi liber Olympus
Astraque inocciduum stabunt asserta trophaeum.« 261
Previous section

Next section


Đurđević, Ignjat (1675-1737) [1700], Poetici lusus varii, versio electronica (), versus 5453, verborum 35062, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - epigramma; poesis - elegiacum; poesis - ode; poesis - sonetto; poesis - idyllium; poesis - metamorphosis; poesis - paraphrasis] [word count] [djurdjevipoe].
Powered by PhiloLogic

Creative Commons License
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom
Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.