CLXI. PARAPHRASIS EXTEMPORANEA XI. IN HORATII ODEM: »VIDES, UT ALTA ETC.«
Aspice, ut aerii surgant iuga cana Soractis,
Utque laborantes nivium sub pondere sylvae
A Cauro pulsante gemant, ut flumen acuta
Constrictum glacie, gelidoque in flumine passim
Captivae servent ingrata silentia Nymphae.
Insanum, Taliarche, gelu nimbosque frementes
Igne doma et large lignis atque abiete secta
Ingentes praecinge focos testaque Sabina
Grandia ferventem deprome in pocula Bacchum.
Caetera mitte deis, nec vernum perge teporem
Nec resides vano Zephyros deposcere voto.
Sunt haec caelitibus curae, qui tempora certo
Iure iubent clausumque suis sub legibus annum
Per varias properare vices. Cito concidet ingens
Arbiter Ionii Boreas, praemissaque veris
Gratia nimbosi componet iurgia caeli:
Ultra nec pinus brumali agitata flagello
Atque lacessitae pulsabunt flabra cupressi.
Ne, quid erit, quaeras, sed suscipe, crastina quidquid
Lux tulerit, libeatque diem quemcumque beato
Apposuisse lucro et donis plausisse deorum.