327. IN SENECAM LIPPUM
Quid, Seneca, obtusos, frustra causaris, ocellos?
Ingenium clades adiuvat ista magis.
Testis Democritus, qui, quo sapientior esset,
Luminibus tenebras intulit ipse suis.
Caecus erat Cyclops, calamis cum dulce creparet,
Cum caneret Troiam, caecus Homerus erat.
Caecus et ille senex, Pyrrho qui pace negata,
Reppulit a Latio dedecus imperio.
Stesichorus sonuit melius, cum lucis egebat;
Plus etiam Thamyrin tunc placuisse ferunt.
Caecum divitiis dominatur Numen; an hoc est,
Tam male quod mundi distribuuntur opes?
Caecus Amor, Graio si verum carmine lusit
Sicelis arguti fistula Simichidae,
Quid, quod et ipsa caret nitido Rhamnusia visu,
Omnia quae rapidae, ventilat orbe rotae?
Hoc tamen illa unum recte iustissima vidit,
Quod de te, Seneca, reddidit Oedipodem.