63. CUIDAM ARDUA SUADENTI
Quae mihi misisti Clarium redolentia vatem,
Accepi placido, carmina docta, sinu.
In quibus altarum memorans praeconia laudum
Siderei tollis me super astra poli,
Ac me sanguineas hortaris dicere, pugnas,
Et tot magnanimum splendida gesta ducum.
Si mihi Pierium praestabit Apollo favorem,
Parebo monitis, clare poeta, tuis.
Sed mihi Castalium nec spirant pectora nectar,
Nec sunt Aonio labra rigata lacu.
Non mihi Pegaseae veniunt in carmina vires,
Ut possim tantos edere voce duces.
Non verso tantum tenero sub pectore robur,
Tanta negant humeri pondera ferre mei.
Postmodo maturis fuero cum doctior annis,
Si potero monitus forte subibo tuos,
Interea fixum teneas sub corde Ioannem,
Digna Maronea carmina voce canens.