456. VATICINIUM CALCHANTIS DE EXCIDIO TROIAE
Ferte animis et adhuc durate in tempus, amici,
Ut pateat, si vera canit vel inania Calchas.
Pectoribus siquidem facile retinemus, et omnes
Vos estis testes, quos nondum fata tulerunt,
Sive here, seu pridem, Phrygibus cum damna ferentes
Ac Priamo, Graie complebant Aulida classes.
Nos vitreum ad fontem sacrata altaria circum
Sancta precabamur mactatis numina tauris,
Pulchra sub platano, caput unde liquentibus undis;
Hic ingens ima visum prorumpere ab ara
Prodigium, rubri species horrenda draconis,
Iuppiter aethereas quem miserat ipse sub auras,
Tum ferus ad platanum magno mox agmine cessit;
Passeris hic alte densis sub frondibus are
Pendebant foetus, mater quos nona fovebat.
Devorat hos miserum stridentes (alta) petentes;
At circum volitans flebat sua pignora mater.
Hanc etiam prensa strepitantem corripit ala.
Ast illum pullis pariter cum matre comesis,
Qui modo protulerat deus, idem in sede reliquit,
Nam lapidem fieri iussit Saturnia proles.
Dire ut monstra igitur sacra invasere deorum,
Talia continuo profert oracula Calchas:
"Quis stupor attonitas mentes turbavit Achivi?
Nobis hoc magnum portendit Iuppiter omen,
Fama, sed eventus seros, aeterna sequetur.
Quippe ut hic octonos consumpsit in arbore pullos,
Nona fuit genetrix, quae pignora parva crearat:
Sic et nos illic totidem bellabimus annos,
At decimo latam Priami expugnabimus urbem."
Ille autem ut cernit, sic exitus omnia complet.