IGNATIO BONCOMPAGNIO LUDOVISIO EX PRINCIPIBUS PLUMBINI etc. RAYMUNDUS CUNICHIUS S. J.
O FLOS Romuleae, decusque pubis
IGNATI optime; si mei sodalis
Hunc, meumque tibi dicem libellum,
Sic, ut esse vides, brevem ac pusillum;
Cultorne officii bonus videbor,
An contra male nescius quid istaec
Postulet tua dignitas, tuaeque
Fortunae ac generis tui amplitudo?
Hic me, cum volui levem hanc opellam
Dedicare tibi, metus retentat,
Angitque, ac dubium labare cogit,
Jam gravis nimium, atque permolestus.
Quem si tu mihi detrahis timorem,
Nec re tam tenui coli gravaris;
Nil sit, quin lepidi mei sodalis
Hunc, meumque tibi dicem libellum,
Sic, ut esse vides, brevem ac pusillum.
Nam claro in juvenum choro potentum
Nemo est cui melius, libentiusque
Hercle, quam tibi dedicare possim.
Qui (mitto proavos, avos, parentes,
Virtutem, ingenium, eruditionem,
Istam nempe gravem, reconditamque,
Pergis quam tibi comparare, pulchro
Instans noctem operi diemque totum)
Id, quod non minimi puto aestimandum,
Et quo nunc opus est mihi vel uno,
Scis Graece optime et optime Latine:
Umbra ut non modo nominis libellum
Ingenti exiguum probe tueri,
Verum et perlegere et sagaci ocello
Boni si quid inest, videre possis.
Boni: nam, quod inest mali, videro.
Credo, non sinet ista singularis,
Nobis qua cupide faves, voluntas.
Quare, si mihi detrahis timorem,
Nec re tam tenui coli gravaris;
En tibi ex animo dico libellum
Hunc, meumque simul mei et sodalis,
Sic, ut esse vides, brevem ac pusillum.