SATYRA XV SYLVANUS
Sylvani rabulae Arcadiam, plausumque forensem,
Saxosi quoties concredit in otia ruris,
Orat ubi ad ventos causam, quam nuper in urbe
Judicio magno de surrepto egerat hirco,
Maecenas, audi dum narro. Jocosa labori
Adspirasse novo ne dedignare, Thalia.
Principio villae locus est, scribendaque forma.
Montis praerupti dorso, et procul a maris ora
Caucaseas inter cautes, media in silice, ampla
Stat domus, atque opibus domini dignissima villa:
Multa tegunt circum virides spineta lacertos,
Sed nulli fontes adsunt, nullae arboris umbrae,
Nulli horti, via nulla, tamen Campania felix
Haec est Sylvano, Bajaeque, et Tuscula Tempe;
Hae latebrae dulces. Urbana hîc fessus opella
Ut semel a collega, et curis proripuit se
Mirum quam vivat laetus, regnetque beatus!
Hîc (quia non possis naturam expellere furca
Nec rabulae possunt non semper dicere causam
Rure, domi, media inter pocula, ut ante tribunal)
Se declamando exercet facundus, et acer
In primis orator, ubi sol montibus umbras
Decedens mutat, saxo et resupinus acuto

-- 97 --

Pendulus a Scytica infelix ut rupe Prometheus
Horrendo laterum conatu, Stentoreaque
Voce, simul, veluti pandat tria Cerberus ora,
Incipit hircinam longinqua ab origine causam,
Et tamquam subsellia, scribae, praetor adesset
Coram, supploditque pedem, dicendaque trinis
In digitis partitur, rubricas citat, atque
Annosi non intellecta volumina baldi,
Et Pandectarum nigro linit omnia jure.
Diluit, accusat, defendit, et instat, et urget,
Post multis lacrymis, ceu pro Milone perorat,
Flebilibusque modis affectus excitat, atque
Longaevum genitorem hirci e nigro excitat orco,
Et parvos flet natos, et sine dote sorores.
Dicenti auditor non deest; nam verba loquentis
Excipit et reddit salse, atque imitatus acute
Verna procax, flos ruris. Ad haec palus est prope putris
Sive lacuna (caret pagus melioribus undis),
Quo potum vemunt seri sub vesperis ortum,
Et Sylvano orante etiam, pecudesque, bovesque,
Immundique sues, et turba aurita rudentum.
Quorum ut dicentem sensit, pars subrigit aures,
Cornua pars tollit, pars caudam intorquet, et omnes
Respondent, plauduntque alacri clamore per umbram.
Praecipue auriti tollunt ad sidera vocem,
Saltibus et laetis juvenantur. Garrula voces
Alternat geminans vicinis montibus Echo.
Causa perorata est: victor discedit, et altis
Succedit tectis hirci patronus abacti.