-- 87 --
8.
Quid fugitiua negas uelocis dona Iuuentae,
Nec festinantes praeripis ungue rosas?
Quid tempestiuos non carpis ab arbore foetus?
Tempestiua leges haec nisi poma, cadent.
Tempestiua Ceres messoris falce secatur,
Tempestiua cauos inquinat uua lacus.
Non semper fului radiant in uertice crines
Purpureoque micat lacteus ore color.
Florida nec semper uiolaria prata uenustant,
Picta nec adsiduo uere superbit humus.
Nec licet, heu, uitae reparari damna fugacis
Vt reparat celeres menstrua luna uices.
Nam quis in exuuiis senium deponit ut anguis,
Cornibus aut iactis tempora[ERROR: no reftable :]8,14 tempora in margine: corpora fessa leuat,
Emendatque grauem Phoenicis more senectam,
Cui licet humanos expoliare situs?
Quam cito purpureos flores malus inuidet Auster,
Inuidet arboreas horrida bruma comas,
Tam cito, pulcra, subit, postquam defloruit aetas,
Non intellecto curua Senecta pede.
Aspice qua flores nascantur luce, senescant,
Et quae mane uirent, nocte ligustra ruant.
-- 87v -- Et tibi flore nouo quae pullulat, ista senescet
Et dominam linquet forma caduca suam,
Nec tibi Colchiacis facies iuuenescet ahenis,
Sulcabit teneras cum tibi ruga genas.
Et simul annoso pellis laxabitur aeuo,
Et pinges raris tempora calua comis;
Orabis quoties multos, te nemo rogabit,
Emeritam nec uox blanda decebit anum.
Non extensa cutis, facies fucata, nec emptis
Arida caluities dissimulanda comis;
Ridebitque nepos Hecubam gracilemque cicadam,
Succiduoque tremens corpus anile gradu.
Gaudebunt furtim iuuenes furtimque puellae
Supplantare tuos turba iocosa pedes,
Nec baculum ancillae parcent subducere, nec te
Saepius in media destituisse uia.
Et quae nunc rides, merito ridebere cunctis:
Auctorem repetunt crimina quaeque suum,
Fraus quenquam pro fraude manet, pro crimine crimen,
Tardior et multo foenore poena uenit.
Vidi ego iam faciles Venerem spraeuisse puellas,
Postmodo flere senes criminis arte sui.
Sic, modo si qua malos exerces foemina fastus,
-- 88 -- Foenore cum duplici perpetieris anus;
Tu quoque mox animi es poenam luitura superbi
Cum modo laruali conficiere situ.
Qualem Hecubam, qualem prisci meminere Sibyllam,
Qualis et extinctis manibus horror inest,
Talis eris facies et decolor umbra situsque
Cum capularis anus, triste cadauer, eris.
Iamque tui cunctos offendet anhelitus oris
Quaeque fluent labris dira uenena tuis,
Et tibi rugosam speculo exprobrante senectam
Non unum flebis posse redire diem,
Nec tibi profuerit uultus optare priores,
Turpiter et laxas increpitare genas,
Sideribusque pares oculos frustraque requires
Nunc tibi flauentes, aurea fila, comas.
Nec tibi candentes dabitur sperare lacertos
Collaque Threicia candidiora niue,
Paestanosque olim redolentia basia flores
Quaeque magis minii labra colore rubent,
Cum tibi uix unum dentem superesse dolebis,
Instar araneolae tresue duasue comas,
Formosique breuem causabere corporis usum:
Iactura est formae tanta futura tuae!
-- 88v -- Forsitan et stultos olim ridebis amantes
Quos grauis instabili dote reuinxit Amor.
Sic, ubi iam rugas speculo conspexit aniles,
Risit amatores pulcra Lacaena suos.
Quis non fastidit senium turpemque senectam?
Aetatis nostrae sola iuuenta placet.
Haec ubi corruerit nobis, nil flere iuuabit,
Temporis et prisci poenituisse senes.
Quare age nec celeres ingloria perde tot annos,
Nec cito lapsuris, Flauia, parce bonis.
