Croatiae auctores Latini: inventa  
   domum |  qui sumus |  textus |  auxilia |  tolle, lege! |   
Božićević Natalis, Frano (1469-1562) [1497], Francisci Natalis Carmina, versio electronica (), 3135 versus, verborum 19055, Ed. Miroslav Marcovich [genre: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [natalisfcarmina].
Previous section

Next section

19. ad Angelum, Dominici Manlipetri, classis Venetae prouisoris, logothecam fidissimum
Non si Corycii pateret antri,
Secesus, foribus mihi reclusis
Ad sacras, uenerabilis, cohortes,
Phoebe, Castalios et ad liquores;
Non si Pindaricam chelym ferirem,
Sublatus Getici fauore plectri,
Lesbois modulantior libellis,
Dircaeum superando uoce cycnum;
Non si tergemino ferar uolatu
Caelum, Dulichii Camena uatis,
Quo uel Pierii decus Maronis
Felix aetherias adiuit auras,
Musarum preciosior corona:
Princeps Angele, gloriose uatum,
Felix Ausonii leporis auctor,
Possem tot tibi gratias referre,
Grates tot meritas habere possem.
In nostrum refoues amore fratrem,
Quo non Tyndareos ferunt calores
Arsisse, Haemoniae fidem fauillae.
Vincis, Pirithous tibi relinquat
Exemplum ueteris fidele flammae.
Defessum tumidis leuas procellis,
Tali sed catus allocutione,
Quali Marmaridum feros leones,
Saeuos Leucadii furoris aestus,
Posses Bistonias mouere quercus,
Pectus seu tetricae uelis nouercae.
Tu mentis dubiae bacillus et tu
Nostris pectoribus serena Phoebe:
Omnis terrificos motus repellis.
Tecum raucisonae Charybdis aequor,
Gaetulis liceat uadis; Cerauni
Addantur scopuli timorque Graium
Scribit mellifluos habere portus.
Ne fractis humeris onus recumbat
Tantum continuo labore, curas.
Ingratum domino facis benigno,
Seu mauis Curio, Numae, Camillo;
Illum si nomina potentiorum
Laedunt, qui titulos, decus, triumphos
Condonat patriae libens beatae;
Qui rerum dominos scelus nefasque
Accusat, lacerat, fugat, refellit.
Famae quadriiuga leuatus aura,
Nunc ad fluctiuagae caput Maleae,
Qui nunc occiduis uidetur undis,
Seu uolt aerisonis mouere rostris
Bellum, tabifico cruore taetrum.
Viso magnanimi ducis leone,
Diffidit solio tumens auito
Rector caerulei maris; profundo
Exsurgit tubicen chorusque Phorci;
Miratur gelido pauore Tethys,
Horrens insolitum uenire numen.
Seu uult pulueream citare nubem
Hic, o belligeri ducis uideres
Quid pectus ualeat, quid alta uirtus.
Quanto compositis decore signis
Prudenti uidet hic et inde cura
Quid sit conueniens, quid arma queant.
Mox celsa generosior cohorte
In partes celer aduolat priores,
Exemplum reliquis uirile monstrat.
Illo quis melior toga, senatu
De tanta referente mole rerum,
Seu fors barbaricos mouet tumultus,
Quo maior Venetis fauor triumphis
Accedat, Latio corona regno;
Aestus quo Rhodani Padus furentis
Demergat grauius potentiusque.
Stant patres solito frequentiores,
Flammas magnifici uomunt penates,
Omnis sollicitus uidetur ordo.
Consultant uario tenore quorsum
Diffundet grauidos aquosa Plias
Nimbos, terribilis globum procellae;
Qua possint remouere laude tantos
Incursus rabidi ruentis hostis.
Hic splendet, ueneratur inter omnes;
Solus Dominicus uiget, probatur.
Vt Phoebi uigor arduus minores
Praelustri faculas coma renidet.
Fasces purpurei nitent, curules
Hinc sedes. Tituli beatiores,
Crescunt stemmata nobilisque famae
Ardor perspicuae. Decus perenne
Hinc et Mygdonias opes flagellat;
Sors quamquam renuit caduca, dicens:
"Non sunt perpetuo premenda fructu".
O si laurigerum caput reuincta
E sacris penetralibus faueret
Nostro Calliope benigna plectro.
O possem celebrare, sancta Clio,
Nomen perpetui ducis uerendum,
Claros, Inachium genus, triumphos,
Sed non degeneri superbus oestro.
Esset Threicio canore plenum,
Quid non Cecropio maderet imbre!
Audirent dociles maris procellae,
Coetus plumigerum uagus uolucrum,
Quid blanda canerem lyra sonaret,
De te quid gladius meus feriret.
Per frondes, hederas sacrasque lauros,
Flores per uiolas, rosas crocosque
Cantarem didicit Minerua uulgi
Quod non multiforae pater cicutae.
Cantarent Satyri simul bicornes
Et cum uirginea Diana turba.
Implerem pelagus solumque caelum
Et montes, fluuios cauasque ualles
Grato pectine, dulcibus loquellis.
Laudes Dominici tonaret orbis.
Sed tantum melioribus relinquo
Non nostris humeris onus ferendum.
Ne forsan tenebris serena densis
Inuoluam uitio suis premendo,
Quam si rancidulae chelis magister
Nequaquam modulos fuisset orsus.
Quid tandem? Meritis, benigne, fratrem
Vincis, tot cumulans perambiensque,
Quot in sidereo micant Olympo
Stellarum globuli nitente caelo;
Quot in fluctiuago natant meatu
Pisces, quot querulae canunt uolucres;
Verno tempore rosidas per auras
Quot in florigera uidentur Hybla
Depicti uario colore flores.
Quare non tenuis uelim camena
Persoluat tibi muneris leporem.
Di dent Nestoreos, precamur, annos,
Felices hiemes decente uere
Et cum pacifica quiete Ditis
Fortunae lepidos sinus beatae.
Seu quidquid tibi gratius uenire
Velles, pro meritis habenda tantis.
Thraces perpetuo prius calore
Sudabunt, Babylon niuosa fiet
Et Memphis glacie rigebit hirta
Phoebus nigriferas prius quadrigas
Et Nox chrysocomas mouebit atra;
Excellens Veneti prius leonis
Voluent imperium solo ruinae:
Quam nostro tenebrosa corde Lethe
Expellat meriti tot acta grati,
Quam non continuo fatebor ore
Quae tu continuo benignus auges.
Previous section

Next section


Božićević Natalis, Frano (1469-1562) [1497], Francisci Natalis Carmina, versio electronica (), 3135 versus, verborum 19055, Ed. Miroslav Marcovich [genre: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [natalisfcarmina].
Powered by PhiloLogic

Creative Commons License
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom
Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.