Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none Searching Entire Database for μὲν. Your search found 42 occurrences
This page contains the first 25 occurrences. Please follow the link(s) at the bottom of the page to see the rest of the occurrences your search found.
1. Dudić, Andrija;... . De Thucydidis historia iudicium...... [page 265 | Paragraph | Section] usus est; tum, qui ex his enascitur, concentum, recte temperatum effecit,
qui iucunditatem omnem aequare possit.
2. Dudić, Andrija;... . De Thucydidis historia iudicium...... [page 267 | Paragraph | Section] iam adest . Atque
hoc postremum si quis inter figuras numerare velit, is profecto, nihil obstat, quin
omnes etiam soloecismos, qui vel in numeris, vel in casibus admittuntur, figuras
dicendi vocet. Nam cum praeposuisset,
3. Dudić, Andrija;... . De Thucydidis historia iudicium...... [page 267 | Paragraph | Section] παρόντα ἤδη καὶ οὐ
μέλλοντα διαφέροντα αὐτῆς φαίνεται. His subiungit enthymema, non inepte excogitatum
illud quidem, sed obscure explicatum:
perferte,
ac cedite. nos contra, cum non ignoremus iniuriam nos inferre imbecillitati vestrae,
per vim erimus superiores. Haec enim utrique nostrum possunt evenire. Deinde caussam
huius afferre volens, addit:
τοῖς νικηθεῖσι
6. Dudić, Andrija;... . De Thucydidis historia iudicium...... [page 268 | Paragraph | Section] dixisset, qui, modo in praesentia animo obsequatur suo, de futuro nihil laborat.
Deinde paucis ultro citroque, cum Melii aequas conditiones admitterent, dum inquiunt:
7. Dudić, Andrija;... . De Thucydidis historia iudicium...... [page 268 | Paragraph | Section] fortunae spem esse. Ad quae
Atheniensis respondet quaedam ipsis labyrinthis intricatiora de spe, quae plerumque
homines fallere soleat; ita ad verbum:
deorum auxilium, Lacedaemoniis quoque
confidere; quos, si nullam aliam ob rem, certe ob verecundiam affuturos crederent,
neque passuros ut qui propinqui essent, perirent; ita Atheniensem impudentius inducit
respondentem:
perirent; ita Atheniensem impudentius inducit
respondentem:
afferre possem, quae prudentiam quandam malitiosam ac vafram prae se ferunt. sed ne
praeter modum nobis excrescat oratio, ultimam tantum partem additamenti loco assumam,
quam Atheniensis a conventu discedens dixit:
ἡγοῦμαι
πόλιν πλείω ξύμπασαν ὀρθουμένην ὠφελεῖν τοὺς ἰδιώτας ἢ καθ' ἕκαστον τῶν πολιτῶν
εὐπραγοῦσαν, ἀθρόαν δὲ σφαλλομένην. καλῶς μὲν γὰρ φερόμενος ἀνὴρ τὸ καθ' ἑαυτὸν
διαφθειρομένης τῆς πατρίδος οὐδὲν ἧσσον ξυναπόλλυται, κακοτυχῶν δὲ ἐν εὐτυχούσῃ πολλῷ
in
sententiis valde perplexa et intricata habent:
vero significatio adhuc
aberat. Sed quemadmodum haec, neque quod ad res ipsas, neque quod ad verba attinet,
laudo; ita ista, ut acute excogitata, et excellenter exposita, iucundeque
coagmentata, admiror:
ἦν ἢ
εἴξαντας εὐθὺς τοῖς πέλας ὑπακοῦσαι ἢ κινδυνεύσαντας περιγενέσθαι, ὁ φυγὼν τὸν
κίνδυνον τοῦ ὑποστάντος μεμπτότερος· καὶ ἐγὼ μὲν ὁ αὐτός εἰμι καὶ οὐκ ἐξίσταμαι,
ὑμεῖς δὲ μεταβάλλετε, ἐπειδὴ ξυνέβη ὑμῖν πεισθῆναι μὲν ἀκεραίοις, μεταμέλειν δὲ
κακουμένοις
κίνδυνον τοῦ ὑποστάντος μεμπτότερος· καὶ ἐγὼ μὲν ὁ αὐτός εἰμι καὶ οὐκ ἐξίσταμαι,
ὑμεῖς δὲ μεταβάλλετε, ἐπειδὴ ξυνέβη ὑμῖν πεισθῆναι μὲν ἀκεραίοις, μεταμέλειν δὲ
κακουμένοις
ἐκστῆναι ἔτι ὑμῖν ἔστιν, εἴ τις καὶ τόδε ἐν τῷ παρόντι δεδιὼς ἀπραγμοσύνῃ
ἀνδραγαθίζεται. ὡς τυραννίδα γὰρ ἤδη ἔχετε αὐτήν, ἣν λαβεῖν μὲν ἄδικον δοκεῖ εἶναι,
ἀφεῖναι δὲ ἐπικίνδυνον
suntque
affectibus ad concertationes accommodatis referta; quibus quidem et in foro, et in
concionibus, et in amicorum collocutionibus, locus esse potest. Praeterea ad haec
quoque accedunt:
homines et desiderium et fortunam in
suo arbitrio habere . Deinde, quae in extrema oratione sunt collocata:
ὅτι ἐπιβουλευόμεθα μὲν ὑπὸ ᾿Ιώνων ἀεὶ πολεμίων,
προδιδόμεθα δὲ ὑφ' ὑμῶν Δωριεῖς Δωριέων· καὶ εἰ καταστρέψονται ἡμᾶς ᾿Αθηναῖοι, ταῖς
μὲν ὑμετέραις γνώμαις κρατήσουσι, τῷ δ' αὑτῶν ὀνόματι τιμηθήσονται, καὶ τῆς νίκης οὐκ
ἄλλον τινὰ ἆθλον ἢ τὸν τὴν νίκην παρασχόντα
quae figuras habent intricatas:
prudentia male utentem . Ac praeterea illud,
quod satietatem affert; cum a plurali ad singularem numerum, ex eo vero sermone qui
est de persona, ad dicentis personam fit transitio:
fortunae meae posse invidere: quod ab eo qui desertor exstitit, quique eadem non de
nominibus, sed de rebus pericula suscipere recusavit, prorsus iam fieri nequit .
Quibus epiphonema addit, quod ne puero quidem conveniat:
ὁπλίτας δὲ ὅσους ἂν ἐθέλῃ τις, ναῦς δὲ
τριακοσίας οὐχ ἥξει καὶ δεήσεται, μετὰ τούτων ἀσφαλέστατ' ἂν ἡγούμενος σωθῆναι·
οὐκοῦν ἐκ μὲν τοῦ καλεῖν ἤδη τὸ δεῖσθαι κἂν μὴ τύχητε
ἐφαμαρτεῖν, ἐκ δὲ τοῦ μετὰ τοῦ παρασκευάσασθαι τὰ ὑμέτερα αὐτῶν ἐπισχεῖν δεομένους
μέγιστον, οὕτω
διακεῖσθαι τὰς γνώμας ὑμᾶς, ὡς ἕκαστον ἑκόντα προθύμως ὅ τι ἂν δέῃ ποιήσοντα. ὁρᾶτε
γάρ, ὦ ἄνδρες ᾿Αθηναῖοι, ὅτι ὅσα μὲν πώποτε ἐβουλήθητε καὶ μετὰ ταῦτα τὸ πράττειν
αὐτὸς ἕκαστος ἑαυτῷ προσήκειν ἡγήσατο, οὐδὲν πώποτε ὑμᾶς ἐξέφυγεν· ὅσα δ' ἐβουλήθητε
αὐτὸς ἕκαστος ἑαυτῷ προσήκειν ἡγήσατο, οὐδὲν πώποτε ὑμᾶς ἐξέφυγεν· ὅσα δ' ἐβουλήθητε
μέν, μετὰ ταῦτα δὲ ἀπεβλέψατε εἰς ἀλλήλους, ὡς αὐτὸς μὲν οὐ ποιήσων, τὸν δὲ πλησίον
τὰ δέοντα πράξοντα, οὐδὲν πώποτε ὑμῖν ἐγένετο
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.