Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1515], Epistolae III, versio electronica (), Verborum 975, versus 33, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - elegia; prosa oratio - epistula] [word count] [andreisfepist].
<?xml version="1.0" encoding="utf-8"?>
<TEI xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<teiHeader>
<fileDesc xml:id="andreis-f-epist">
<titleStmt>
<title>Epistolae III, versio electronica</title>
<author key="and02">
<name xml:lang="hr">Andreis, Franjo Trankvil</name>
<date>1490-1571</date>
</author>
<editor>Neven Jovanović</editor>
<respStmt>
<resp>Hanc editionem electronicam curavit</resp>
<name><ref type="viaf" target="6913774">Neven Jovanović</ref></name>
</respStmt>
</titleStmt>
<editionStmt>
<p>Digitalizat različitih kasnijih izdanja (1860-1940).</p>
</editionStmt>
<extent ana="B">Mg:B Verborum 975, versus 33</extent>
<publicationStmt>
<p>Rad nastao u okviru znanstvenog projekta Profil hrvatskog latinizma,
(Filozofski fakultet Sveučilišta u Zagrebu, Hrvatska). <date>Studenoga
2011.</date></p>
</publicationStmt>
<sourceDesc>
<bibl>[Vadian:] Historischer Verein des Kantons St. Gallen, ''Mitteilungen zur
vaterläendischen Geschichte'', St. Gall: Fehr'sche Buchhandlung, 1897, p. 165--166. </bibl>
<bibl>[Pirckheimer:] Pirckheimer, W.; Reicke, E.; Reimann, A.; Scheible, H.: Willibald
Pirckheimers Briefwechsel, Beck (1940), p. 2 (nr. 575), p. 519 (nr. 545a).</bibl>
<bibl>[Ferdinand:] Monumenta ecclesiastica tempora innovatae in Hungaria religionis illustrantia,
digesserunt V. Bunyitay, R. Rapaics, J. Karácsonyi, t. tertius: 1535--1541, Budapest:
Szent-István-Társulat Tud. és Irod. Osztálya, 1906, pp. 521--522, nr. 528.</bibl>
</sourceDesc>
</fileDesc>
<profileDesc>
<creation>
<date when="1515">1515-1569</date>
</creation>
<textClass>
<keywords scheme="biblio/croala-catalogus-aetatum.xml#typ01">
<term>prosa</term>
<term>poesis</term>
</keywords>
<keywords scheme="biblio/croala-catalogus-aetatum.xml#aet01">
<term>Litterae renatae (1400-1600)</term>
<term>Saeculum 16 (1501-1600)</term>
<term>1501-1550</term>
<term>1551-1600</term>
</keywords>
<keywords scheme="biblio/croala-catalogus-aetatum.xml#gen01">
<term>poesis - elegia</term>
<term>prosa oratio - epistula</term>
</keywords>
</textClass>
</profileDesc>
<revisionDesc>
<change>
<name><ref type="viaf" target="6913774">Neven Jovanović</ref></name>
<name>Luka Špoljarić</name>
<date>2012-03-07</date>
Novo, unificirano zaglavlje. Pisma izdvojena u posebnu datoteku. Izostavljeno pismo Werleru iz pohvale lajpciške gimnazije.
</change>
<change>
<name><ref type="viaf" target="6913774">Neven Jovanović</ref></name>
<date>2011-11-27</date>
TEI zaglavlje, formatiranje
</change>
</revisionDesc>
</teiHeader>
<text>
<body>
<div type="prosa-epistola">
<opener>Tranquillus Parthenius Vadiano</opener>
<p>Quamquam scio me refricare vulnus quotienscunque de meis miseriis aut cogito aut scribo,
tamen, quod nullam medicinam tanti vulneris reperiam, facere non possum quin meus animus
tot circumplexus calamitatibus altius ingemiscat et ipse scribendo meae virus acerbitatis
expromam. Sed obiiciet mihi tua Dominatio imbecillitatem animi, quod immoderatius eos
casus feram, quibus lege naturae subiecti sumus. Diu equidem tuli aequo ac forti animo,
sufferre autem nequeo; neque ita subita me clades et inopinatus furor afflixit (id enim
temeritati fortunae ascribebam), quam quum cogitem, nunc eo me locorum esse, ubi nec
quispiam magnitudine mearum miseriarum tangitur neque locus virtuti datur.</p>
<p>Quas igitur spes mihi est habenda, quomodo leniendus est dolor, plane non video. Ad
patriamne, quę remotissima est et in hostium faucibus, an ad fratres amicosve confugiam,
quibus nihil est de mea vita exploratum? Unicum profecto auxilium in tua Dominatione mihi
relictum est. Quod quidem non postulo ex ipsius fortunis; alioquin me notabiliter puderet,
pręsertim quum considerem, quanta humanitate, quanta benivolentia, obscura adhuc hominis
condicione me tua Dominatio complexa sit ac nihil prętermisit quod et meo honori et
commodo interesse putaret.</p>
<p>Quamobrem quantum debeam tuae Dominationi, exprimere non ausim, ne blandiendo videar
aliquem favorem apud tuam Dominationem captare; sed vel ipsam posteritatem (ut facile
confido), nedum homines aetatis nostrae intellecturos et tuae Dominationis amplissimam in
me voluntatem et meam in tuam Dominationem apertam gratitudinem. Etsi vero tuae
Dominationi sum obligatissimus, multo magis tamen me sibi obnoxium fore intelligat, si in
re mea vel mediocrem diligentiam adhibuerit.</p>
<p>Hoc est in causa. Quum nescio quo turbine quave procella violenter actus per tot
discrimina rerum tandem inops consilii et auxilii huc appulerim tuaeque Dominationis
beneficio hunc locum nactus sim, ubi perbenigne a venerabili magistro Ioanne Kilmair
teneor, nullum tamen fructum ex meis laboribus capere potui; et quum fuisset mihi animus
interpretandi aut oratorias institutiones Quintiliani aut divinas Ciceronis orationes,
omnino sententiam mutavi. Namque me faciliores exponentem auctores suspicabantur quidam
(hi quales sint, quilibet coniicere potest), me aut Getice aut Caldee loqui, — opinor,
quum conspexerunt me cum monachis Caldeis in platea iocutum; in difficilioribus profecto
non modo atticissare, sed etiam punicissare me dicerent. Ceterum quod in amplissimis
curiis principum ab adolescentia non in ultima fortuna versatus sum, optimum esse reor, si
apud aliquem dominum possem habere locum. Sed circumspicienti mihi nullus hic talis
occurrit praeter reverendissimum dominum episcopum Viennensem, apud quem tua Dominatio et
pręstantissimus dominus Collimitius magnę estis aestimationis.</p>
<p>Quare, si quid tua Dominatio in re huiusmodi possit efficere (efficiet autem, quantum
voluerit), vehementer oro, velit animum intendere, ne suum Tranquillum in extrema
caiamitate deserat. Iam diu scripsissem aliquid ad dominum Collimitium in testimonium meae
observantiae erga suam Excellentiam; sed luctuosa ad talem virum scribere non decebat,
iucunda qui poteram in maxima animi consternatione? -- Hoc elegidium vero coacta natura
vix excussi; quod, ut ingenue fatear, non implet aures meas. Illud autem una cum mea
salute iudicio atque consilio tuae Dominationis subiicio. De his plenius coram tua
Dominatione acturus eram, nisi me capitis dolor prohibuisset.</p>
<p>Quid decreverit tua Dominatio, significet mihi, et suum Tranquillum solito prosequatur
amore, rogo. Ego, quamprimum hac molestia liberabor, ad tuam Dominationem accurram,</p>
<l met="hexameter">pulveris Euboici felix quae vivat in annos.</l>
<closer>
<signed>Tranquillus Parthenius.</signed>
</closer>
</div>
<div type="poesis-epigramma" met="elegiacum">
<head>Ad elegantissimum poetam et medicum D. Vadianum Tranquillus Parthenius.</head>
<l>Quem decor et probitas, praestantia, gloria, virtus</l>
<l>Et genus exornat, o Vadiane, tuum,</l>
<l>Non ego iam blandis tua pectora culta Camenis,</l>
<l>Non animi referam munera rara tui.</l>
<l n="5">Unica facundi tua gratia me tenet oris</l>
<l>Attonitum miris sollicitatque modis,</l>
<l>Non modo Tranquilli qua tu cor molle fatigas</l>
<l>Et trahis addictum sub tua iura caput;</l>
<l>Saxa sed et gelidos adamantas et ardua montis</l>
<l n="10">Culmina Riphaei Sarmatiamque trucem</l>
<l>Flexissetque lupos, Hircanias denique tigres</l>
<l>Et quae sub gelido terra Trione riget.</l>
<l>Nostra igitur quoniam si versas pectora vates,</l>
<l>In causa est probitas, gloria, Musa, lepos.</l>
</div>
<div type="prosa-epistola">
<p>Crebro memoria mihi repetenti tuam singularem beneuolentiam qua me nuper es complexus,
quum istac iter facerem, testimonio atque commendatione dumtaxat Viti Verleri, uiri optimi
meique amantissimi et tui obseruantissimi, obrepere non parua solicitudo solet, quae me
dies atque noctes exagitat, quod tuo liberalissimo erga me animo nequeam non esse
ingratus. Erro procul a patria in extremis terrarum partibus, nonnumquam inter inhumanas
gentes, sine spe, sine auxilio, adeo pertinaciter insequente fortuna ut saepe numero uitae
odium mihi suboriatur. Accesserat pestilens quedam aegritudo quae, omitto quod uires
eneruauerit, certe pulcherrimum meum institutum interrupit, quo (si licuisset per aduersam
ualitudinem) omnium amicorum tuique in primis memoriam renouassem, non obscurum posteris
mei grati animi testimonium relinquens. Caeterum altiori cura et grauioribus laboribus
enitar ut id, quod meis optatis inuidens fortuna intercepit, propediem absoluam. Tu
interim eodem animo ut coepisti – es autem optimo et beneuolentissimo – uel absentis mei
memoriam retinere uelis, rogo.</p>
<closer><salute>Vale.</salute>
<dateline>Ex Lypsia, <num value="3">III</num> Nonas Ianuarii MDXIX.</dateline></closer>
</div>
<div type="poesis-elegidium" met="elegiacum">
<head>Excellentisimo uiro domino Bilibaldo Pirckheimero, primario senatori Norimbergensi, Tranquillus Parthenius</head>
<l>Qui colis Aonias felix, Bilibalde, <FONT COLOR="#CC3300"><b>Camoenas</b></FONT>,</l>
<l>Maxima Germaniae gloria nempe togae,</l>
<l>Taenariis redeat si Titus Caesar ab oris,</l>
<l>Si probitas Neruae, Dite iubente, pii,</l>
<l n="5">Phocion et iusto cantatus Aristides ore</l>
<l>Si uictis Stygiis huc referantur aquis –</l>
<l>Non ullo cuidam cedet tua tempore uirtus,</l>
<l>Nec minor extremo est fama futura rogo.</l>
<l>Prima tuae placidae rara est clementia sortis,</l>
<l n="10">Iustitiae ueteres munere uincis auos,</l>
<l>Tuque Philethaeis non inficiande corymbis,</l>
<l>Tu quoque Phoebea conspiciende coma,</l>
<l>Eximio doctos sectaris honore poetas,</l>
<l>Atque foues gremio pectoribusque tuis.</l>
<l n="15">Quis neget in summo uariarum culmine rerum,</l>
<l>Inter fortunae dona beata tuae,</l>
<l>Vincere te saeuae miracula ficta chymerae?</l>
<l>Diuitiis Croesus, moribus ipse Numa es.</l>
</div>
<!-- pisma -->
<div type="prosa-epistola">
<opener>
<address><name>Sacre Regie Maiestati Romanorum, Hungarie, Bohemie regi <abbr>etc.</abbr> Domino meo clementissimo.</name></address>
Sacratissime Rex et Domine Domine Clementissime, post humilem servitiorum commendationem
meorum. </opener>
<p>Audio nunc vacare unum archidiaconatum in Transsilvania per mortem Fratris Donati. Hoc
volui tantum revocare in memoriam V. S. R. M.<note>V. S. R. M. = Vestra sacra regia
maiestas (declinatur ut necesse est).</note> ut sciat, ubi mihi providere posset.</p>
<closer>
<salute>Opto succedere omnia feliciter V. S. R. M.</salute>
<dateline>Vienne 15 Januarii 1541.</dateline>
<signed>V. S. R. M. servus Tranquillus.</signed>
</closer>
</div>
</body>
</text>
</TEI>
Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1515], Epistolae III, versio electronica (), Verborum 975, versus 33, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - elegia; prosa oratio - epistula] [word count] [andreisfepist].
|