Marulić, Marko (1450-1524) [1519], De humilitate, versio electronica (), Verborum 81625, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmarhumil].
-- 489 -- partim liuore, partim cruore foedatę apparent. Manus pedesque sanctissimi clauis
crudeliter perforati sanguinis riuos demittunt in terram, totum in ligno distentum languet
corpus, laxantur cohęrentium iuncturę membrorum et circumquaque distractorum artuum soluitur
compago. Cogor obliuisci bonorum, quę inde secutura sunt, dum te, fili mi, tot mala humiliter
tolerantem intueor. Fieri denique non potest, ut in tam horrendo unici nati spectaculo non
angar, non eiulem, non lachrymis tota distillem. An alię matres improbos etiam et proteruos
liberos uita defunctos lugent, ego omnium optimum, omnium innocentissimum, inique supplicio
affectum, ego unigenitum, ego totum meum non lugebo ab impiis iniquissime damnatum, sęuissime
excruciatum et iam in morte anhellantem? Ego te, nate, non de homine, sed Spiritu Sancto
concepi, sine doloribus peperi teque inuiolata uirginitate in lucem ęditum meis huberibus
alui. Hoc mihi futurum angelus de cęlo missus nunciarat, plenam gratia dixerat et Elizabeth,
cognata mea, cum prophetaret, benedictam inter mulieribus cecinerat. At nunc plena sum
moerore, plena angustiis. Versa est in contrarium benedictio et gratia mutata est in
tribulationem. Ego te genitum in fasciis inuolui, in pręsepio* reclinaui, totis animę meę
affectibus colui ac dilexi. Tu pastoribus nunciatus, tu magis monstratus; utrique ut Deum
adorarunt, ut hominem oculis intuiti sunt. Scio te, fili dulcissime, Deum de Deo ante secula
natum, de me assumpta humanitate in tempore genitum, et utrunque in te confitens me Dei et
hominis matrem esse agnosco. Veruntamen, quanto hęc mihi gratia maior, tanto et dolor meus
acrior atque acerbior. Itaque pręteritorum recordatio beneficiorum pręsentis calamitatis
grauitatem non mitigat quidem, sed auget. Veluti cum diuitis alicuius opes uis hostilis
diripit, eo plus doloris ei accedit, quo plus habuit facultatum. Heu, quid agam misera mater?
Quo me uertam, nescio. Ecce gladius ille olim a Simeone prędictus animam meam pertransiuit,
gladius angustię, gladius moeroris, gladius *corr. ex presepio
Marulić, Marko (1450-1524) [1519], De humilitate, versio electronica (), Verborum 81625, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmarhumil].
|