Marulić, Marko (1450-1524) [1519], De humilitate, versio electronica (), Verborum 81625, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmarhumil].
-- 682 -- uirtus erat, qua ferebatur in cęlum. Circa illum coruscantium atque laudes eidem
concinentium spirituum agmen sursum uersus tendebat. Homines quoque, qui ab inferis liberati
post illum resurrexerant, exultantes sequebantur. Ipsi uero discipuli, qui cognita eius
resurrectione gauisi sunt, postquam etiam in cęlum ascendentem uiderunt, multo magis lętari
coepere. Quem enim in terra tantum regnaturum putabant, intellexerunt et terrę et cęli
dominatorem esse. Lętata est ergo terra, lętati sunt cęli. Nouum inter sydera lumen fulgere
coepit, et illis, qui in umbra mortis sedebant, Sol iustitię ortus est.
Quid eos, qui crucem iam sole clariorem pręferebant quique sequebantur, concinuisse
putabimus, quo exultasse gaudio, quibus lętitiis affectos incessisse? Hęc est enim crux illa,
de qua Iohel propheta dixit: Lignum attulit fructum suum. Quis est autem ligni
huius fructus nisi uita ęterna populo fideli in Christo Domino? Crux ergo lignum uitę est ei,
qui apprehenderit* illam, et qui tenuerit beatus. Apprehendit illam latro, et Christum, quem
confitebatur, in ea pendentem secutus est usque in paradisum. Apprehendit* illam Petrus, et in
illa crucifigi uoluit, ipsum confitens, quem ante negauerat. Apprehendit* illam Paulus, qui
stygmata Domini in corpore suo portauit et exclamauit dicens: Absit mihi gloriari nisi
in cruce Domini nostri Iesu Christi, per quem mihi mundus crucifixus est et ego mundo.
Mundus ei crucifixus est, cui mundi non dominatur concupiscentia. Is autem mundo crucifixus
est, qui mundo mortuus Deo uiuit. Verbum itaque crucis — ut idem ait —
pereuntibus quidem stulticia est, iis autem, qui salui fiunt, id est nobis, Dei uirtus
est. Ob hoc sane in Ezechiele mandat Dominus uiris, qui uasa mortis in manu tenebant,
dicens: Omnem, super quem uideritis thau, ne occidatis. Thau autem extrema
alphabeti Hebraici littera crucis habet similitudinem. Propter quam ergo non occidimur, per
eam et saluamur, si modo uitii alicuius macula tam preciosum** signum non deleuerimus. O felix
lignum, a prophetis *corr. ex appręhen-
**corr. ex pręciosum
Marulić, Marko (1450-1524) [1519], De humilitate, versio electronica (), Verborum 81625, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmarhumil].
|