Dudić, Andrija; Dionysius Halicarnassensis (1533-1589) [1560], De Thucydidis historia iudicium... A. Duditio interprete (), Verborum 18906, Ed. Petra Šoštarić [genre: prosa - epistula; prosa - versio] [word count] [dudicathucydid].
-- 245 --
addidisse rebus, quod iustum non esset; nihil detraxisse;[ERROR: no link :]
nulla in scribendo licentia usum esse.
nihil ad suam libidinem scripsisse; rationem et vitam secutum esse, quae ab
omni prorsus invidia, omnique assentatione, praesertim ubi de insignibus ad laudem
viris iudicat, longissime abesset. Nam cum in primo libro de Themistocle loqueretur,
virtutes, quibus ille floruit, copiose admodum commemoravit. Cum vero de Pericle,
deque illius in administranda republica consiliis mentionem in secundo libro faceret,
laudes in eum effudit maximas; eiusmodi scilicet, quas disseminata per orbem terrarum
tanti viri gloria postulabat. eodemque modo cum de Demosthene duce, cum de Nicia
Nicerati, de Alcibiade Cliniae filio, deque aliis, et ducibus et oratoribus, dicendum
ei necessario esset; quae cuique conveniebant, exposuit. quae probare exemplis non
puto mihi opus esse apud eos, qui historias eius peragrarunt. Haec igitur, quae
Thucydides, quod ad res attinet, egregie praestet, possit aliquis dicere. Quae cum
praeclara sint, atque imitatione digna, tamen hoc in illo summum est atque eximium,
quod neque mendacium voluntario dicit, neque suam ipse conscientiam turpi labe
contaminat. Quae[ERROR: no link :]MG: Quae in Thucydide
desiderentur.
Quae in Thucydide
desiderentur.
autem in eo minus absoluta videntur, et in quibus carpitur a non nullis, in
ea historicae materiae parte sunt posita, quae plus habet artificii, atque oeconomiae
nomine appellata, in omnibus, sive quis philosophicam, sive oratoriam materiam
sumpserit, in primis requiritur. Haec vero ea sunt quae ad distributionem, ad
ordinem, ad amplificandi studium, et industriam pertinent. Ordiar autem ab ipsa
divisione; praefatus illud, quod, cum superiores historici sua scripta vel locis, vel
temporibus apte continuatis distinxerint; unus hic inventus est, qui ex his
divisionibus neutram probaret. narrationes enim ita disposuit, ut neque loca
persequeretur, ubi gestae res erant; quod Herodotus, Hellanicusque et alii non nulli
ante illius aetatem historici fecerant; neque tempora; quod eos qui agentem de locis
historiam edidere, secutos esse constat: quibus vel ad regum aut sacerdotum
successiones, vel ad Olympiadum ambitus, vel ad Archontum annuos principatus, suorum
librorum divisionem placuit accommodare. cumque novam quandam, neque ab aliis tritam
viam inire voluisset, in aestates et hiemes historiam partitus
est.
Partitionem historiae non recte instituit.
[ERROR: no link :]MG: Partitionem historiae non recte
instituit. cuius consilii non is, quem ipse putaverat, exitus est
consecutus. factum est enim, non ut apertior fuerit temporum distributio ad anni
partes facta; sed eiusmodi, quam animi minus facile assequerentur. qua in re licet
illum iure mirari, qui non viderit futurum ut cum multae simul res multis in locis
gererentur, brevibus quasi segmentis concisa narratio, praeclarum illud purumque
lumen capere nequiret. quod ipsis ex rebus perspicue patet. in tertio enim libro (ut
hoc uno exemplo contentus sim) de Mytilenaeis aggressus scribere, narrationem prius
quam universam absolveret, ad Lacedaemoniorum res gestas divertit: quibus nondum
imposito fine, Plataeensium obsidionem commemorat: eamque mox imperfectam dimittens,
Mytilenensis belli mentionem infert. deinde sermonem eo convertit, ut, quemadmodum
Corcyrae seditione facta, alii Lacedaemonios, alii Athenienses accersiverint,
exponat. neque vero perficit hanc partem; sed omittens inchoatam, de Atheniensium
priori expeditione in Siciliam pauca narrat. postea, cum Atheniensium in Peloponnesum
navigationem, et Lacedaemoniorum adversus Dorienses expeditionem demonstrare esset
exorsus, ad ea quae ad Leucadem a Demosthene duce gesta sunt, et ad Aetolorum bellum
transit. inde Naupactum abit. nec[ERROR: no link :]
absolutis bellis quae per continentem gerebantur. Sic. t.
Epiroticis bellis ad exitum perductis, Siciliam rursus attingit: postea,
quemadmodum Delus expurgaretur, ostendit; Argosque Amphilochicos, ab Ambraciotis
oppugnatos, relinquit. Quid multis opus est? totus enim liber ita concisus
Dudić, Andrija; Dionysius Halicarnassensis (1533-1589) [1560], De Thucydidis historia iudicium... A. Duditio interprete (), Verborum 18906, Ed. Petra Šoštarić [genre: prosa - epistula; prosa - versio] [word count] [dudicathucydid].
|