Te duce Davidis Goliatum funda peremit
85 Et Sythicum ferro extinxit Iuditha Tyrannum.
Nunc incepta tuere, Deus, nunc dirige dextram,
Concidat ut nostris feralis machina fundis,
Rex et Iadrenses socio iungantur amore."
Denique fundarum laxari iussit habenas
90 Inque insultantem lapides iactaret in hostem.
82v Sternitur extemplo geminatis ictibus agger
Pannonicique duces rauco surgente tumultu
Frustra aliam belli conantur ponere molem.
Pugna desistunt profugi et sua castra relinquunt.
95 Spe rex frustratus legatos mittit Iadram
Si placet uniri regno vel fędere iungi.
Deditur illa pio Ioannis flexa rogatu
Civesque ornatum excipiunt diademate Regem.
Querit Rex: "Agedum, quis tantum Marte valebat
100 Ut conscendentem muros detruderet hostem?"
"Ioannes", aiunt, "nulli pietate secundus,
Pugnavit virtute patris quę tartara vincit."
Ille accersitum rogat: "Unde repente furorem
Hausisti, lapide et funda quod nostra domare
105 Arma potes? vel non tibi regia sceptra timenda?" 40
Olli respondit tranquilla mente sacerdos,
"Christi me iucundus amor compellit obire
Hanc pugnam, o lux Pannonici clarissimi Regni.
Christicolum fuco madeat ni sanguine tellus,
110 Quandoquidem una fides vobis, et numen Olympi."
Auricomum talis flexit sententia Regem
Agnovitque calere senem fervore Tonantis
Ioannemque genu Rex inclinatus adorat:
"Antistes venerande", ait, "o qui pectore sanctum
83r 115 Numen habes, o qui pietate armatus amica
Martia Iaderę vertisti a finibus arma
Atque meum Regis fregisti robur inermis,
Da precor optatum reditum nostrique memento
Imperii mentemque roga pro rege supremam."
120 Dixerat. Hinc dives gemmas atque aurea confert
Dona sacerdoti, tulerat quę Pęonum ab oris.
Hinc una Sici sanctos adiere penates.
Dumque patris abitum populo commitante pararent,
Talia grati animi Ursino signa dabantur:
125 "Dalmatię laus et mitratę gloria gentis,
Quid tibi Iadrenses pugnam referemus ob istam?
Compensare auro et linguis merita alta nequimus
Alluet undisonus donec nostrum Adria litus.
Nostra tuos validos celebrabit lingua lacertos
130 Victricisque erimus memores per secula fundę.
At quando Indigetes fueris translatus ad altos,
Hostia multa cadet nostras votiva per aras."
Protinus Aligeri antiqua Michaelis in aede
Ut venêre, parat Ioannes sacra tonanti. 42
135 Cernitur Ętherio descendens orbe columba *
Quę niveo sedit libantis vertice Divi.
Tamquam diu mansit donec divina peracta est
Victima, deinde strepens alis repetivit Olympum.
83v Obstupuit tali monstro Colomanus et inquit:
140 "Cęlica Ioannis peribent miracula vitam",
Naravitque aliis quod solus viderat Heros.
Officiis igitur sacrorum rite peractis
Littora concordes adeunt Tragurina Dynastę.
Quum ventum, ornavit Colomanus templa Deorum

Previous page

Next page