Homine ingrato nihil peius.
Quaeque graves succos, et mixta aconita cicutis,
Quaeque ferat tellus, diraque monstra tulit.
Nil homine ingrato peius ferat, aspicit illum
Phoebus, et aversos territus urget equos.

Pacis bona.
Pacem Dii superi, pacem date. pacis alumnus
Bos arat, et fruges larga rependit humus.
Pax alit unanimes concordi foedere cives.
Et mala in Ionium nubila abire iubet.

Quae dos virginibus amplissima.
Quod puer audivi, dicam, non purpura, et aurum.
Non quae de rubro littore concha venit.
At colus, et pensum purgati velleris adsit,
Adsit anus custos fida pudicitiae.
Adsit uterque parens, laudatis moribus aeque.
Dos ea nupturis maxima virginibus.

Petronii sententia.
Potat, et unguentis olet, et scortatur in horas,
Et peream, si quid Nicia mentis habet,
Hunc tamen adciscit generum sibi Crassus, et ampla
Dos simul, et forma scita puella datur.
Et vetus, et tritum est. nummos qui servat in arca,
Hic bonus, sapiens, et gener albus erit.

Nemo in se descendit. proverbium.
Altera pectus obit, dependet et altera tergo
Nobilis Aesopi mantica carminibus.
Utraque sede tamen propria caret. hinc gravis error,

Previous page

Next page

---

Pir, Didak (1517 – 1599) [1596], Cato minor, sive disticha moralia, versio electronica (), versus 5366, verborum 40443, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - ode] [word count] [didacuspcato].

---