De sua puella.
Dic mihi, cur toties occurris nocte puella?
Nec te mille pudet fingere nequitias.
Nam modo ridenti rides, modo languida iactas
Brachia, et interdum basia ferre iuvat.
Nec non et femori iungis femur. O superi, o nox,
O Venus ut falsis ludis imaginibus.
At cum somnus abit, abeuntque insomnia tecum,
Iam mihi non eadem, quo prius ore, venis.
Nam riget in casto glacies tibi pectore, cuius
Mille faces nequeant rumpere duritiem.
Et cum forma tibi sit pulchrior omnibus una,
Ipsa tamen cedit forma pudicitiae.
Quod nisi te in somnis possum mea vita potiri,
O utinam fiam Lathmius Endymion.

Ad Mamertinam Chloen.
Mamertina Chloe verpi lasciva iuvenca
Perque Deos omnes obsecro, perque Deas.
Cum Caecinna meus noctem te postulet unam,
Cur adeo averso pectore dura negas?

Previous page

Next page

---

Pir, Didak (1517 – 1599) [1596], Cato minor, sive disticha moralia, versio electronica (), versus 5366, verborum 40443, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - ode] [word count] [didacuspcato].

---