Non semper arma cedunt togae.
Cedunt arma togae, quoties qui iura ministrat
Vir gravis, ingenio, iudicioque valet.
At cum sceptra manu iuvenis gerit, ilicet ipsa
Mars quatit arma ferox, et toga victa iacet.

Miles gloriosus.
Dum pugnant alii, fugit Aulus, et inter amicos
Potus ut est, pugnas, et sua facta canit.
Narrat et ut princeps inimicum invaserit agmen,
Dignaque servato praemia cive ferat.
Hunc tamen ut vanum nebulonem Regulus Albae
Ridet, et e castris, quam procul ire iubet.

Vir sapiens simulat dissimulatque loco.
Dum cupit et mordax, et haberi Luca facetus,
Iactat in Hermogenem scommata amara senem.
Hermogenes ridet, ridentem Luca caveto.
Qui sapit, is simulat, dissimulatque loco.

Vera haereditas.
Divitias, et opes, et equos, et praedia, et agros,
Et tot praeterea stemmata clara domus.
Haec moriens Nicon, haeres meus, inquit, habeto,
At sibi splendorem nominis ipse petat.

Uxor nomen dignitatis, non voluptatis.
Sit foecunda licet, sit dives, et ore venusto
Uxor, et ingenuis orta feratur avis.
Illa voluptati raro tamen esse marito,
Creditur, usque adeo tempore languet amor.

Pax silentii praemium.
Sis licet auriculae purgatae, et naris aduncae, et
Centum luminibus cinctus, ut Argus erat.

Previous page

Next page

---

Pir, Didak (1517 – 1599) [1596], Cato minor, sive disticha moralia, versio electronica (), versus 5366, verborum 40443, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - ode] [word count] [didacuspcato].

---