Aliud in eundem.
Hic Marcus ille Rhannia, ille Rhannia
Princeps minister Rhacusani praesidis
Iacet sepultus, non avitae imagines,
E gente ductae consulari, non opes,
Non qua vigebat plurimum facundia,
Iuvere quicquam, vis avara numinis
Praecidit omnes omnium spes civium.
At tu viator imprecare mortuo
Pacem, et quietem post vale longum, et vale.

Sylvae, qui in acie Africana cum Sebastiano rege periit Epitaphium
Sylva tuum regem, qui dira in bella sequutus
Occidis (heu) lachrymis altera caussa meis.
Sive solo quocunque iaces, seu mersus ab undis
Volveris huc, illuc; hoc breve carmen habe.
Quam bene, qui nostrae fueras pars optima gentis,
Dum cadit infaelix patria, Sylva cadis.

Ioannis Velliae Epitaphium
Qua maris ad Siculi littus stat nota Panhormus,
Vidi ego, et in saxo nobile carmen erat.
Qui iacet hic Ianus, nec plura inquire viator,
Duxit ab Illyriae regibus ille genus.

Aliud in eundem.
Navita in Illyricam si vento accesseris urbem,
Blasius aurata qua pater arce sedet,
Et quis forte roget, Ianum num videris illum,
Cui vetus, et regum sanguine clara domus?
Ne renova luctum, dices, habet ossa Panhormus.
Frater et in lachrymis Vellia Petrus agit.

Previous page

Next page

---

Pir, Didak (1517 – 1599) [1596], Cato minor, sive disticha moralia, versio electronica (), versus 5366, verborum 40443, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - ode] [word count] [didacuspcato].

---