ARMIGER, et multos sese metitus in ictus
Vt IOVIS ipse vices obeat, longumque furentes
Bistonas invasit post fractam fulmine Lunam.
Victor ovat, plauditque sibi, sub sanguine Thracum
Laetari gratatus agros, et clade rebelli
Luxuriare solum, camposve madere cruento
Imbre, probante sibi late data pabula messe.
Per Scythicos calcata pedes, atque arida sulcis
Spissatis multi cupido mollescit ab haustu
Sanguinis, ulta suae Tellus incommoda glebae.
Qui tibi Luna rubor rapido cum concita telo
Respiceres fugiens strages, ac damna tuorum,
Errantesque metus, et sparsa per agmina questum.
Cantatis minus axe rubet soror ignea Phoebi
Forte rotis, cum Thessalico violata veneno
Sentit abesse Jubar, cumque auxiliaria vellet
Aera serenatos sibi nisa tumescere vultus.
Nec trepidis datur ulla quies, nam vindicis Alae
CAESARIS arma rotant, lateque cruenta vagantem
Exagitant per pila metum, cursusque timoris
Ense secant, tandem numerosa ad moenia BVDAE
Composuere fugam, pectusque latrare frequenti
Cessavit motu, mentisque stetere tumultus.
Non secus, ac Pelopis torvo LEO MARTIVS oris
Haud semel ore fremit, nec primae fervidus irae
Cedit, at invisos ruit irrequietus in hostes,
Trux quorum ad furias rabies assueta cruentas
Detumuit, discitque novos in bella pavores.

Previous page

Next page