Recreat ora cibo: reducem cui crebra vigorem
Quadra legit, fractosque fovet vitaliter artus.
Non aliter, postquam mentis fatale piavit
Erratum, illimi tristis Metanaea lavacro;
Vitam animae rediisse quidem, nihil ambigo verae
Doctrina fidei; sed cum rediviva sepulchro
Laethalis noxae, mens divum haurire calorem
Incipit, ut solido vitales robore firmet
Igniculos, crescatque novo feliciter aestu;
Nec repetat veteres peiori funere casus;
Hic opus est, habeat panem, qui indemnia vivus
Pectora conservat, sacrique augmenta caloris
Multiplicat: quod non alius, quam caelicus ille
Panis agit, qui Virginei de sanguine ventris,
Et simul aeterni coctus sub Flaminis umbra,
Nostrorum immodicos vitiorum mitigat aestus.
29 O umbra, o panis! superi: praeponeret istum
Inconcussa licet vobis nisi gloria panem,
Ingrata aeternum pareret fastidia nectar,
Vestra nec incerto arderet livore voluptas.
Sed quia sublatis multo felicius umbris,
Aeternum laetos tanti vos copia panis,
Lucis inocciduae mersos splendoribus explet;
Vos reficit patriae multa pinguedine mensae,
Plenius ille quidem; tamen ausim dicere: fessis
Aestivo veluti sub Sole est gratior umbra,
Suavior est nobis, quibus ista refrigerat ignes
Esca cupidineos, et sacro robur amori
Restituit; quam divino queis lumine plenis
Coelica constantes stabilivit adorea palmas.
Pugnanti veluti Spartano gratior illi,

Previous page

Next page