Dicebatque: meum flores circumdate florem;
Pulchrior hic flos est, flos est mihi charior iste,
Quam fert auricomis quos Trinacris Hybla viretis,
Quos vel odorati pariunt viridaria Paesti,
Vel quos purpureis dat humus Campana rosetis,
Flos immortalem terris sparsurus odorem.
Infantem divi pastum promulside lactis,
Invictum teneris etiam formaverat annis,
Heroem Pietas: cui parvo in pectore virtus
Eximia, impurae fibras obstruxit Erynni.
Virque supergressus soles aetate minores,
Ardua moliri, grandesque in pectore caepit
Maiores animo communi expendere curas.
Quae pia Relligio, et pietas felicia iecit
Semina, munifica dederant ingentia messe
Foenora, milleno sortem superantia fructu.
12 Certa secuturae veluti praesaga diei,
Pulchra suo ridens canitur Pallantias ortu;
Aurea sic tenerae praecox Aurora iuventae,
Certius a primis venturos moribus annos,
Praesagire docet: nigras et fulmina nubes
Praemittunt, leviora truces et murmura venti,
Et matura rudes dictant praesagia malae.
Quos Caietani provecta aetate datura,
Vernantis primum praemissis floribus aevi,
Promisit fructus, non immatura tenellis
In membris pietas; pronus caelestibus ardor
Expressit studiis: nascentis discite primos
Virtutis radios: succurrit egentibus infans:
Et qui nec sceleris molem, laudisque valebat
Noscere discrimen; magnae tamen impete mentis

Previous page

Next page