Noverat haec arcana puer, vastam unde futuri
Consilii, parva signavit imagine molem.
13 Sic olim ingentem Troiam domiturus Achilles,
Thessalicas perferre nives assuetus, et Ossae
Vincere Centauros, (queis rapta armenta, superbo
Ludus adhuc iuveni fuerant, Chirone stuporem
Non simulante) dedit venturae laudis apertum
Indicium: certo canitur: festina parare
Nescio quid magnum virtus solet: integra quantum
Officiet, viridi praesagit acumine spina.
Quod Caietanus quondam explosurus inanes
Terrigenum pompas, Christi de caede cruentae
Arboris amplexu, Mundi calcare tumentem,
Quo premitur, fastum; fulvoque docebit amicam
Pauperiem praestare auro, Phariisque diurnas
Messibus annonas; inopum maturus in aevi
Mollitie monstravit amor: quo authore vetusta
Christiadum, Coelo caput exaequavit egestas.
14 Qua tamen intrepidus face collucente molestum
Virtutis calcavit iter; neque spinea laudis
Terruit infirmas pueri quod semita plantas;
Altius exponam: matres, advertite matres,
Materna ingenuo pietas quid prosit ephaebo.
Functa sui partus praeclara puerpera lucta,
Virgineis supplex infantem devovet aris,
Verbiparae quae suum donat nova Aletha Thienem.
Venturi praesaga parens, tua viscera spectas,
Unde tibi raras docta adpromittis haruspex
E puero palmas: non haec deliria vanae
Sunt artis, qua divinans praecognita Python
Viscera discernit; lumen caeleste docebat,

Previous page

Next page