Excedunt patria: quodque observata valebat
Nobilitas, et opes decus excusare; decenti
Vernarum hunc numero illustrique accedere cultu
Decernunt: o mundi error qui sola placere
Posse putat, quae mortales splendente colorum
Illicio ludunt oculos! avertit inanis
Haec rerum species sanctorum lumina: verax
Quae cordis pupilla probat simulachra sequuntur
Coelestes animae: vili non dormit in alga
Nidificans Coeli summis in nubibus ales.
Caietane tuos en Vicentina iuventus
Cognatos poscit vultus, quam sola cupido
Importuna tui alloquii, Vicente profectam
Tellure excivit: visum te stemmatis optat
Posteritas generosa tui: pia vota repelli
Nec stirpis permittit amor, nec sustinet acer
Sanguinis impulsus, nisi te sine sanguine fingas
Vivere, vel gelido rigeat cruor abditus astro.
19 Redde vicem flammis: si quis fortassis oberrat
Visceribus mortalis adhuc vitalibus ignis,
Est generis cognatus amor, quae passio cordi
Humano postrema perit: vel sanguine tangi
Agnato debes, vel nullo tangeris igne.
Hanc consanguineo legislativa cruore
Ad legis normam scripsit natura rubricam;
Ut veluti prae aliis sibi quisque ardentius haeret;
Sic etiam prae aliis magis observare propinquos
Sit lex affines, uno qui sanguine parti,
Sunt pars una tui. mirum! peregrina suorum
Ora fugit Caietanus, quos forte superbo
Dum cultu venisse notat: monstravit inanis

Previous page

Next page