Ocyùs immisso tremebunda in pectora Sontis,
Stat punire Metu. Hunc igitur, tellure sub altâ,
Quae, penitùs lactitantem, iniuncta ad munera ducat,
Mittitur aerio praepes Audacia cursu.
Illa viam celerans, gelidis conterminus astris
Caucasus aeternae patitur quà frigora brumae,
Rupibus excisam medijs, vastoque cauati
Per gremium montis fugientem introrsus hiatu,
Speluncam immanem, malesani tecta Timoris,
Insolitâ vix non trepidans formidine, vix non
Immemor ipsa Sui, tenet. Occurrere sub ipsum
Vestibulum horrendae facies, Lethumque, Laborque,
Et Morbi exangues, et Bella rigentia ferro,
Sphingesque, Harpyiaeque, et terni Cerberus oris,
Hydraque monstrorum legio, nullique videndum
Bis caput naguicomae Phorcynidos, et tua, Vesui,
Bellerophonteus simulans incendia terror,
Cumque satis vdâ Iunone Bimembribus, in se
Diuisi toties numerosum Aegaeonis agmen:
Quidquid et implacidum, violens, ferale, tremendum
Vel subeunt; vel caecâ homines formidine fingunt. 17
17. Haec circùm funesta cohors. Nigrantis Auerni
Ostia saeua putes: nisi quòd cupientibus illò
Vsque patens descensus; opaca hìc limina triplex
Conserit, ingressumque vetat solido aere rigentûm
Valuarum series: totidem quas insuper altae
Praecingunt fossae, aeterno et munimine firmat
Vis immensa catenarum, atque ad singula ducti
Ostia septeni ferrato robore vectes.
Non illos obices, et inexuperabilè vallum
Terrigenûm vis vlla queat perrumpere: non, si
Mille operi insudent acies, non, si noua tentet
Trinacrius moliri opifex miracula. Pulsus
Retro aries, retro catapultae, et ahenea Martis
Fulmina, tentato nequicquam poste, redirent.
Ipsa etiam tormenta poli, horrendoque ruentes
Cum sonitu aetherei furias eluserit ignis

Previous page

Next page