Excipiat: quantòque, suâ vi fultus, iniquis
Promptior occurrit fatis; vrgentia tantò
Commodiûs ferat: intento ceu poplite nixus,
Erectisque humeris, minùs aegrè Baiulus alti
Pressum oneris durat: cui si ceruice remissâ,
Nutantique gradu successerit aeger, anhelans;
Obruitur, nimiâque impar sub mole fatiscit.
41. Id genus ad varios si quis solatia casus
Comparet, aduerso et quoties sors ingruit ictu,
Vtendi celer expromat; non seciùs illis
Implacidos curarum aegro sub corde tumultus
Leniet; ac notae blando poppysmate vocis
Feruida latrantis componitur ira Molossi,
Spirantemve minas, et squamea colla tumentem
Thessalus arcanis sopit concentibus anguem.
42. Nec mihi displiceat, qui, vulnere fixus acerbo,
Dum nouus in cursu dolor est, dum cruda cicatrix,
Seu doctis animum studijs inuoluit; opaci
Seu virides ruris latebras per Tuscula Tempe,
Perque tuas Anio sequitur placidissime ripas:
Quà tepidi soles, et caeli purior haustus,
Syluarumque placens horror, muscosaque saxa,
Et Volucrum dulci resonant nemora auia questu.
Iamque, latus socijs stipantibus, ad leue murmur.
Diffugentis aquae, molli proiectus in herba,
Ingenuos mittitque sales, laetusque remissos
Excipit, et gratis fallit sermonibus horas;
Iam fidium, vocumque hilari discrimine luctus
Temperat: Eumenidum ceu quondam Oeagrius Orpheûs
Immites animos, terque allatrantia monstra,
Et Iouis inferni non exorabile pectus
Permouisse, lyram quo mouit, carmine fertur.
Scilicet ad numerum componens cuncta modumque
Omnipotens faber, immensum cum fingeret Orbem,
Nescio quam nostris impressam condidit altè
Sensibus harmoniam, modulis quae dulcibus icta
Respondet commune melos: sique absona fortè

Previous page

Next page