Esse opus illustris, doceo, tibi murmure famae?
Cum manifesta fides, vix otia saeuiùs vllo
Conficiat, famae insignis quàm murmure, laedi.
Angeris, exiguus volites quòd sermo, nec vllus,
Te digito signans, Hic ille, admurmuret, hic est?
Scilicet, angorum quòd causae et femina desint,
Angeris. Heu quantò plus pectoris anxius esses,
Sublimen latè populi si tolleret aura?
Queis foret excubijs, et quàm non deside cura
Tunc opus, ingenio semper ne lubrica vanos
Desereret furtim complexus gloria: neu quod
Fortè nouum exoriens maiori lumine sydus
Versa in se subitò vulgi traduceret ora?
Anne quati misera toties formidine pectus:
Luminis aspectu, quod proijcit aemula virtus,
Nec secus ac tedis Furiarum ardentibus, vri:
Ex leuis aduerso, vel amico murmure vulgi
Sollicitum pendere: illinc desumere mentis
Omnem habitum, lacrymas illinc, et gaudia: ne quid
Immemor exhibeat gestus, vox, vitaque, famae
Quod minùs ad veteris normam respondeat, horis
Omnibus obseruare: palàm te prodere nunquam:
Nil agere ex animo: ad speciem componere vitam,
Id iuuat? O Superi me nunquam talibus, oro,
Infensi mactate Bonis. Inglorius aeuum
Traducam, dum securus, liberque, meusque.
21. Secretae o vtinam libassent gaudia vitae,
Ambitio quos caeca insano turbine versat:
Plaudenti procul à vulgo scenâque remoti
Degere, non aequo duntaxat pectore ferrent;
Sed vel prensantes vltro, spernique dolentes,
Auersi, effugerent titulos. Tam triste subiri
Seruitium est, quo Fama suos exercet Amantes,
Tamque onerosa humeris, praeclarum, sarcina, nomen.
22. Quidnam igitur? Referes. Neque, si perstringar amaro
Scommate, si ludus fiam, probrisque lacessar;
Vlla aderit iusti vel tunc mihi causa doloris?

Previous page

Next page