Sis nactus, medio licet in discrimine robur
Promere. Sat dictis huc vsque animosus et acer
Fata lacessiti parcentia. Tempus agendo
Virtutem sancire, et factis verba tueri.
Id Superi de te expectant, hominesque: tabellis
Id tua signatis repetit sapientia. Paruis
Non licet in rebus consistere. Maxima quaeque
Ni praestas; reus es famae, vitaeque prioris.
72. Respice et authorem fati. Non barbarus hostis,
Ipse Deus, Deus ipse suá, pater aequus, amanti
Te ferijt dextrâ. Anne illum vitaeque Bonique
Supremum artificem indignis gaudere Suorum
Luctibus: an, crudi Laestrygonis instar, acerbis
Funeribus censes et viuo sanguine pasci?
Vulnerat, vt prosit: sceptri sunt pignora clades:
Iridis aeternae risus e nube fugacis
Maestitiae parit. Ac veluti, spirante metallum
Impleuisse Deo meditans, lectissima, seu quae [a] [ERROR: no link :] Vide Plin. lib. 34. Histor. nat. cap. 2.
Delos habet, seu Myrmidonum quae Patria, doctis
Exudare Myron fornacibus imperat aera,
Non odio, sed materiae melioris amore:
Vt rutili patiens tortoris massa verendos
Transeat in vultus maiestatemque Tonantis,
Artificisque, suumque decus fulgentibus aris
Inuehat, et longè ventura in saecula mittat;
Aethereus sic ille faber, peiore metallo
Compositos, vulgare genus, venaeque secundae
Praeterit: egregios, Diuinorumque capaces
Tristibus imperijs subigit, versatque premendo,
Dum sese penitùs dignos efingat, et omni
Corporeâ tersos ad purum faece, beatis
Coetibus adscribat Superûm. Quis vulnera tanti
Hórreat auspicium decoris? Saeuissimus vt sit;
Iam celeri fugiet cursu dolor: ocyùs ille,
Qui grauior: nullâ sed tempestate, dolores
Quam refugi pariunt, Diuum est cessura voluptas.

Previous page

Next page