Interimit, genitumque poli ad commercia putri
Coeno hominem mergit. Quid par Aeaea nefandis
Carminius Circe, vel tristibus ausa venenis?
Corporis illa habitum (vt verax sit fabula) brutos
Induere in vultus, Superisque erecta tuendis
Ora solo potuit reflectere: saeuior, ipsam,
Circe, acclinat humo mentem damnosa libido,
Totumqve in pecudes hominum dirâ arte refingit.
Ah non ex nihilo maciem, lethumque, laboremque,
Impia furtiuae post munera lampadis, aegro
Incubuisse ferunt Orbi. Si vera fatendum;
Hic ignis fuit ille: omnis comitata Malorum
Hunc series. Longè tamen, vt de sedibus haustus
Credatur superis: tetro quin sulphure pinguem,
Et picei glomerantem vndosa volumina fumi
Tartareus Phlegeton superas in luminis oras
Euomuit: nostroque luto admouere sorores
Anguicomae, ne quid tellus differret auerno. 13
13. At quaenam aerijs haec turgida plausibus, inter
Illustres decorum phaleras, titulosque sequaces,
Admiranda Sui vulgo dispensat hianti
Lentiùs ingrediens spectacula? Fallimur? Ipsa
An laudum famaeque subit ventosa cupido?
Ipsa subit certè: non fallimur. Aspice, quantâ
Cyclade verrit humum, quantum fert ardua frontem. 14
14. Ne tamen ignarum fallacis imagine pompae
Te capiat. Vitio nil immansuetius illo,
Nil magis EVTHYMIAE libertatique caûendum.
Nam qui Trinacrias vrbes, vrbesve Pelasgas
Seruitij grauiore iugo pressere tyranni;
Ac sibi deuotas cudelis gloria mentes?
Diuitijs miserum nudari. Nudat alumnos
Illa suos, per magnifici dispendia luxùs,
Quantoscunque breui consumere prodiga census.
Triste, voluptati genioque indicere bellum,
Assiduis frangi curis, nullasque laborum
Nosse vices. Quàm non paucos his illa fatigat

Previous page

Next page