Et malè conceptos ah sedula protinus ignes
Obrueret; non, irriguo liquefacta dolore,
Nunc etiam veteres, post tot iam saecula, luctus [a] [ERROR: no link :] Ouid. lib. 9. Metam.
Perpetuus Lycijs in vallibus egereret fons. 51
51. Otia tunc (quamvis nunquam non otia laedunt)
Sed tunc praecipuè moneo fugienda. Tenaci
Ceu piger aruorum gremio qui desidet humor
Turpia mille parit luteis animantia stagnis,
Fertilitate suâ infelix: motuque carentem
Ceu putris situs, ac tineae poscuntur edaces
Materiam; molli sic desidiosa veterno,
Nec varijs operum studijs exercita, foedum,
Quo miserè pereat, sibi mens producit amorem:
Sic illam surdo caries haec improba morsu,
Paulatim minuens, depascitur. Otia tollas;
Continuò infracti periere Cupidinis arcus,
Nec facibus vis vlla. Imbellem languidus vmbram
Persequitur, mollesque toros puer ille: laborem,
Sollicitos actus, operosa negotia, saeuum
Non aliter pubes quàm praetextata magistrum,
Deuouet. His residem, quidquid causabitur, vrge
Strenuus imperijs; nae, tristia iura perosus,
Sarcinulas furtim leget, hospitiumque molestum,
Inque salutatum comitem, mora nulla, relinquet.
Ergo vel indomitum poteris tunc flectere gyro
Cornipedem; vacuis vel retia tendere syluis:
Iamque sequi celeres frondosa per auia ceruos;
Iam formidatis excire cubilibus vrsos.
Aut, patrij si cura magis delectat agelli;
Inspice, quot praelis seruent vineta racemos,
Quanta premat ramos vinci Pomona volentes,
Nectare quo vernas stipent examina cellas.
Nec pigeat riguis plantaria credere sulcis,
Currentemque oleri ieiuno adducere riuum.
Mille operum causas, mille oblectamina menti
Fert ager. Hìc socium vitis deserta pedamen;

Previous page

Next page