Continuò grauis illa quies: sopita resurgit,
Viuidiùsque calet lucri sitis. Ocyùs alnum
Aptari velis, rumpique à littore funem
Imperat, Aethiopum spolijs, Arabumque beatis
Diuitijs inhians. Nil saxa latentia terrent,
Nil iubar Olenij graue syderis. Irruit audax
Naufragijs, toto nec palmo à morte remotus,
Veliuolos iterat quaecunque per aequora cursus. 16
16. Musarum quid cultor? Epos sublime Maronis,
Smyrnaeamque tubam gustauerit; entheus ardor
Carminis, et totus subitò praecordia Phoebus
Irruere. Aenean aliquem, mora nulla, nouumque
Concipit Aeaciden: praesto numerosa papyrus:
Solus, apud socios, per compita, fana, tabernas,
Aegrotet, valeat, celebret spectacula, ludat,
Dormiat; immanes distento pectore versus
Vsque agitat: resonum vsque chaos, Phoebeaque miscet;
Crabronis ritu, aut grauiter resonantis asili,
Murmura. Castalios penitùs deplere minatur
Prima sitis latices. Nondum tamen altera fluxit
Pagina; cum, satur Aonidum, sublimia coepta
Deserit, extremo nascentis ab ordine Mundi
Ad sua perpetuis deducere tempora fastis
Historiam meditans. Operis libamina prima
Sumpserit; extemplo Ciceronem, et rostra, forumque
Plùs probat: haec pariter mox damnaturus eâdem
Ingenij leuitate, sibi constare negantis,
Eque alio sine more aliud, sine fine sequentis. 17
17. Sic noua, continuis vicibus subeuntia, totam
Inter se Amentis dirimunt fastidia vitam.
It, redit, aedificat, subuertit, vota retexit,
Alternat curas, nulli mage, quam sibi, discors:
Et semper coepisse piget, neque desinit vnquam
Incipere. Haud aliam ob causam, nisi rebus in ipsis
Quòd certam requiem, augurio delusus inani,
Constituit: quam cum generi Prudentia nostro
Sola ferat, nusquam inueniens, palantibus vsque

Previous page

Next page