Quam (votis adeo occurrit) voluisse, tenere est.
Sanius o quantò foret, anxietate, metuque
Depositis, facili confestim nubere Diuae:
Quique per incertum sinuosis flexibus aequor
Optantur, placidos iam nunc inuadere portus. 27
27. Nec fugit hoc ipsos tandem, si dura repente
Non expectari supra caput astitit hora
Funeris, et Parcae iam deficientia nigro
Pollice fila legunt. Retro tunc scilicet actae
Aetatis seriem, consumptaque tempora vanas
Frustra inter curas supremo à fine remensi,
Consilijs, heu, se nimiùm fallacibus vsos,
Ignarosque Boni, cordisque fatentur inanes:
Aethereâ quòd sorte frui, dum fata sinebant,
Abnuerint: Parcasque adeo euasisse minantes
Si liceat; posthac non irrita munera Diuûm,
Nilque datae iurant periturum e tempore vitae.
Quae ne vicini supremo in cardine fati
Ipse etiam doleas; quam postera cunque recentem
Addiderit pensis Clotho vitalibus horam,
Protinus illam aeui confer praesentis in vsum,
Dilato vacuam prohibens transcurrere fructu. 28
28. At quaenam ista genus vecors sapientia, (clamet
Hìc aliquis) foedam niueae sub nomine pacis
Segnitiem laudare, et natos rebus agendis
Indecori, aeternoque animos sopire veterno?
Fallitur. Haud quasvis, steriles deponere tantùm
Praecipimus, sortis quas importuna caducae
Spes glomerat, curas. Alacri nam caetera motu
Quem lateat refici mentes? Ceu lampade quassâ
Viuidiùs micat ignis, et, inter confraga rumpens
Saxa viam, similes vitro, electroque liquenti
Riuus agit (credas tunc primùm erumpere) lymphas.
Da rectis animum (Per me mora non erit: vltro
En etiam praeeo) studijs. Grassare per artes
Ingenuas: dubij seu te penetralia Veri,
Obstrusosque iuuat naturae attingere fontes;

Previous page

Next page