Cuncta petat, quin summum actu quocunque Parentem
Respiciat. Nempe ille Boni forma integra, et omne
Illius est leuis vmbra Bonum, quo caetera quaeque
Insignita placent. Sic Numen in omnibus vnum
Ignaros trahit: ignotum sic Numen amatur. 47
47. Impetus hic igitur mentis ratione iuuandus,
Vt norit, quid amet: riuisque, et inanibus vmbris
Posthabitis, ipsum omnigeni apprendisse decoris
Exemplar primum, immensae dulcedinis ipsum
Iam quaerat sitiatque aeternum attingere fontem.
Nonne vides, vt, quae sol sydera pinxerat absens,
Obscuret praesens? Vix caelum emensus, Ibero
Gurgite flammantem currum, igniuomosque Iugales
Condidit; en vacuo Mundi radiare theatro
Astrorum formosa cohors, Saturnius ignis,
Iamque nitens medio; iam pleno Cynthia vultu,
Et Venus, et Mauors, et cum Ioue lucidus Arcas.
Quàm rutili crines! Quàm viuida Solis imago!
Inscia miratur tellus: totidemque, creatos
Lucis in imperium, et redituri fraena diei,
Iam patrio credit temoni assuescere Phoebos.
Sed satis hac fulsisse tenus: iam subdite fasces,
Noctiuagi procul o soles iam cedite. Magnus
Ecce diem verum lucis pater aduehit: Orbem
Ecce suo coram manifestus lumine ditat,
Fulgida stellarum nox, occasusque nitoris,
Quem dederat. Simul vmbriferae caliginis horror
Deterso fugit axe; simul, vibrantia caecum
Per chaos, obtusis vanescunt sydera flammis.
Vnum sat caelo spectari Hyperiona: tantas
Aetherei fulgoris opes, tot splendida lucis
Argumenta suae ipse oriens obnubilat vnus.
Haud secus, aeterni veniens ab imagine Solis,
Discolor haec mundi species mirantia grato
Lumina suspendit visu, dum maximus author,
Et Pulchri fons omnis abest. Sese ille videndum
Praebeat, innatis quantus fulgoribus ardet;

Previous page

Next page