Mens procul, indociles Veri, et rationis egenos
Ire iubet? Trepidas quianam per deuia curas
Spargitis, aeternâ votorum indagine pacem
Rebus in externis auidi longèque remotis
Prendere: quam, cordis ciuem, se quilibet extra
Insequitur, perdit? Certe neque prouidus auceps
Rara sub aequoreo suspendit retia fluctu,
Insidias merulis; nec arundine fretus, et hamo
Squamigeras piscator agit per Nubila praedas.
Ecquis ab vrticae damnato semine partus,
Flora, tuos, aut è rigidis flaventia Bacchi
Speret dona rubis? Vos haec male credula fallit
Simplicitas – vester furor hic: tranquilla beatae,
Fortuitos inter census, dum gaudia vitae
Quaeritis. At citiùs multò reperire licebit
In syluis rhombos, inter vada caerula turdos:
Ante rosas vrtica, racemiferumque Lyaeum
Ediderit paliurus; opum quàm larga suarum
Mortales fortuna beet, cordique serenum
Laetitiae iubar, et placidae ferat otia pacis. 25
25. Illum ego felicis meritò sibi sumere nomen,
Certaque iam nactum mentis rear otia, magnis
Qui diues, proprijsque Bonis: plenissimus inde,
Sufficiensque sibi, nullique obnoxius. Horum
Si quidquam Dea caeca valet praestare; clientum
In grege nos habeat: fulgentibus illius aris
Cernua supplicites sistamus vota: sabaeus
Ignis odoratà caligine templa vaporet.
Quid pecudum cessant fibrae? Lectissima quaeque
Orchomeni ripis, cupressiferoque Erymantho
Adueniat pronâ ceruix ferienda securi.
Plurimus hìc Ladon, pecorosaque mugiat Ide:
Plurimus Epiri nutritus gramine cultros
Inficiat, Nemeae referens aut pascua sanguis.
Ipse equidem tanto pro munere, turtigerarum
Vel Libyae pecudum immanes sacrare hecatombas
Nil dubitem. Vani sumptus. Iactamus arenis

Previous page

Next page