Adversa in ripa sinuosi tenderet amnis,
Irruit à tergo Thrax insperatus et undis
Occlusum, privatum isthmo, nullique paratum
Pugnae, confundit, plagaque ingente repulsum
Insequitur. tristem patitur mea Savia stragem,
Hanc patitur Turopoĺe olim Tauriscia dictum:
Ambo etiam latè Kolapini fluminis orae
Nullo obstante patent praedanti diriùs hosti:
Ut sine praesidio. vicinia longa per istum
Contremuit casum, propriae metuendo saluti;
Res cujusque agitur paries cùm proximus ardet.
Tanta nostrorum de clade superbior Hassan,
Sissiam in occursu Kolapis Savique jacentem
Obsidione acri premit, ignivomique metalli
Crebra glande quatit, vastas faciente ruinas:
Et jam turmatim salit has temerarius hostis;
Sed vanos postquam conatus cerneret omnes
Hassan, per placidas artes sibi dedier arcem
Postulat. At Mikaçic, vir fortis, presbyter aequus,
Arci praefectus, poscebat praecipuorum
Agmina Turcorum, tantam quejs cederet arcem,
Vilibus indignam tradi portaque patente
Quingentos recipit, demissoque ad ostia clathro,
Interimit cunctos. Quo vulnere Passa recepto,
Sissiacis pòst multa plagis minitatus abivit.
Haec me Savanis dum fata morantur in oris,
Illinc exclamat divi super urbe Georgî
Dravus: quam Turci nocte invasere sub atra
Civibus oppressis et multis ense peremptis,
Ter quinquaginta captis, rapido igne ruinant.
Trux auceps, capto qui destruit alite nidum.

Previous page

Next page