Et coniuratas in mutua foedera puppes.
Qui longo nobis hucusque fuere timori,
Nostrorum iam tela timent, querulique dolere
Flando suam didicere vicem, qui vique, minisque
Immensum nobis importavere dolorem.
Jam nostris cessisse gemunt, vincique timore;
Qui quondam vicere manu: cadique videbant
Viribus usque suis a nostrae milite partis.
Adversa procul ite rates ave; flatibus, oro,
Vt rabidis sulcetis aquas: vos fulmen adurat
Incestas veluti puppes Aiacis Oilei;
Sive procellosi pereatis ab igne Capharei
Qualem Graiugenis ostendit Nauplius ultor:
Adversus Venetos, quae consensistis in arma,
Inducias pactas non exivisse sinentes:
Quaeque per insidias urbes studuistis habere,
Quas illi didicere sibi virtute parare.
Expandis, gens diva, scelus: dignasque probroso
Vltori poenas violatae crimine pacis
Persolvis iam clade Deo: quam defore nullo
Tempore fautorem Venetis confidimus armis.
Ossa per Alcinoi campos dispersa tuorum,
Impigra quos Veneti straverunt militis arma,
Omnes divinum sunt testatura per annos
Auxilium, probrumque tui deforme furoris:
Qui numero, foedisque dolis, non robore pugnat,
Sed virtus, ope freta Dei, quem nostra moratur.
Plus nostrae valuere preces, quas fudimus imo
Vnanimes ex corde Deo, ne traderet hosti

Previous page

Next page