Sydera scrutari ac terris adducere Olympum,
Diva semel tantum ante annos bis quattuor ora
Inficiens tenui Titania laeserat umbra.
190 Haud etenim vitreis deducere lentibus astra
Et teretes tractare tubos annosa vetustas
Edocuit mortale genus: vix tempore ab illo,
Quo primum armatam vitris ad sydera molem
Extulit Hetruscis heros prognatus in oris,
195 Bis terseptenos, centum numeramus et annos.
At prius, Uranie tantum mortalibus aegris
Quam munus daret et terris adduceret astra,
Fugerat aspectus oculis impervia nostris,
Ora Venus nigro praetexens aurea dorso.
200 Cum primum rutila potuit sub fronte videri,
Nemo tubum in Solem direxerat. Altera cum se
Spectandae divae fors obtulit, unus et alter
Vix hominum numero e tanto direxit et orbe
Sordentem Veneris Phoebum suspexit opaco.
205 Nec dum etenim Uranie, minus illo tempore culta,
Arcanos divae positus patefecerat atque
Nodorum nexus certosque per aethera motus.
Nec dum, congressu e tanto quae commoda possint
Profluere et quanti coeli mensoribus usus,
210 Prodiderat diva atque animos exciverat acres.
Scilicet[ERROR: no link :]11 aversis Terrae de partibus, alter,
Qua coit aeterno glacialis frigore pontus,
Alter, qua summo coeli de vertice Titan
Subjectos findit campos et adurit arenas,
215 Hinc gelido atque inde a Telluris cardine, coeli
Mensores bini fulgenti in Sole nigrantem
Suspiciant longa Venerem si mole tuborum
Et momenta notent, quo primum irrepserit et quo
Aversa Phoebum linquens evaserit ora,
220 Ingressum egressumque inter plus alter et alter
Tres ferme integrae decimis de partibus horae
Inveniet fluxisse alter, si scilicet alto
Phoebeus tantum sese erigit ignis Olympo
Assurgens, quantum rentur, qui sydera servant.

Previous page

Next page