Aerias, quacumque sui regione retortos
Admittat radios, tantum una ex aeris ora
Excipit et nusquam geminato lumine gaudet.
Altera, quae puri pars altior aetheris auras
Suspicit et coni gremio conclusa recentis
Ad primi supremum apicem sese ardua sursum
Porrigit attollens, duplicato lumine ubique
Gaudet et aversis deflexos aeris oris
Consociat jungens addensatque ignibus ignes.
Ast axe in medio coeunt circum undique mille
Detorti et puncto radii junguntur in uno.
Nunc age[ERROR: no link :]36 jam mentique deam tibi siste meantem!
Illa quidem teretis campos pertingit ad umbrae
Et subit, ac primum tenebris perfunditur, infra
Illa loca, inversi quae frons secat extima coni.
Dein cursu ad medium si fors se dirigat axem,
Hanc ipsam frontem subit ardua et illius imum
Supra apicem (nam versus apex despectat opacae
Telluris dorsum ac coelum suspectat hiatus)
Ingreditur, dum frontem ipsam progressa relinquat
Ac primi demum septis jam libera coni
Erumpat penitusque atra se exsolvat ab umbra.
Ergo dea et spatio graditur, quod lumine tantum
Aerii tractus una de parte retorto
Spargitur et geminis flexo quod gaudet ab oris.
Ac medio in cursu radiis circum undique tortis
Per gyrum punctoque nitet coeuntibus uno.
Quin[ERROR: no link :]37 etiam, flexus si rite notaveris omnes
Luminis intorti rectique deaeque meatum
Supra apicem coni penitus nigrantis et infra
Illa loca, in superas queis dum se tertius oras
Erigit inversoque polum suspectat hiatu,
Irrumpens primi faciem secat orbe rotundo,
Nec numeros Phoebo et Pindi felicis alumnis
Pieridumque choro invisos tractare recuses,
Invenies tantum inversi per viscera coni
Et loca per, duplici quae ditia lumine, divam
Ingredier, quantum sive hinc, sive inde per illud

Previous page

Next page