Protelo, ut mirum non sit compage soluta
Si quando videas dissolvi disque gregari.
Nam tanto validos magis aura reciprocat ictus,
Horrendus quanto fragor altius insonat auri.
Forsitan et quaeras, tanta qui stantia contra
Corpora vi pulsat, quam se citus aëra portet
Per liquidum sonitus? possitne tot ampla viarum
In spatia immanesque brevi se fundere tractus
Tempore, quot nitidi lux assolet aurea Phoebi?
Ille licet partes propere se fundat in omnes,
Non tamen et cursu volucrem contendere contra
Audeat aërio lucem. namque ocyor illa
Tantum ibit, quantum nec Rhesi cursus equorum,
Aeacidae aut magni, nec nuncius ille Tonantis
Tardigradae vincit gressum testudinis ales.
Ac, ne vana putes me somnia fingere vatum,
Aspice, cum caelum sese caligine texit,
Nimborumque atra residens in nocte deum rex
Fulmina molitur, quanto saeva ante videntur
Fulguraque, et validis elisi e nubibus ignes,
Quam tonitru terrere queat mortalia corda .
Hoc etiam, ignarum fallarit ne verba, monebo
Praeterea. non omne solet, dicique sonorum
Corpus amat, pinguem possit quod in aëre quendam
Confusumque sonum impresso generare tremore.
Qualem saepe ciet per scrupea saxa moratur

Previous page

Next page