Audivi Atridae vocem clamantis ab ore
Inviso. diri vox Hectoris una, cientis
Iliacam assidue pubem, circumsonat: illi
Clamore ingenti castris funduntur, et instant
Ferro victores turbam concidere inertem.
Haud minus interea tamen i, Patrocle, carinis
Exitium defende, hostemque invade feroci
Marte, rates igni ne saevo exurat, Achivis
Et reditum patriae dulces praecidat in oras.
Haec mea sed defige animo, penitusque reconde 100
Dicta memor; decus ut magnum mihi victor ab omni
Gente pares Danaūm; forma praestante puellam
Actutum ut reddant, addantque ingentia dona.
Hostem ubi pulsum abiges, gressum huc refer: altus Olympi
Si tibi rex laudem annuerit, ne dira cupido
Caecum animi abripiat, pugnae indulgere cruentae
Me sine belligeros in Troas; ne mihi laudem
Praeripias, rerum laetis neu spernar Achivis.
Ne bello exsultans nimium, tumidusque secundo
Marte, Phrygas caedens, duc laeva mente sub urbem 110
Myrmidonas; divūm ne quis descendat Olympo
Adjutor genti; miro complexus amore
Quam fovet, ac praesens tutatur Phoebus Apollo.
Navibus ut primum abstiterint, Patrocle, referto
Huc gressum: miscere alios certamina campis
Saeva sine, ac longum pugnae durare laborem.
Atque utinam, o divūm rex, ac Tritonia Pallas,
Et Phoebe, haud quisquam Troum de gente, quot usquam
Sunt, Grajūmque necem effugiat: superesse duobus
Et nobis tantum contingat; vertere sacra 120
Ut liceat solis perjurae moenia Trojae.
Illi alternantes vario haec sermone ferebant.

Previous page

Next page