Qui te cunque viri veniunt, nam semine cretus
Mortali es certe mortalis. quem mihi ferro
Contigat medium si quando figere acuto,
Armipotens, fretusque tua vi quamlibet, Orco
Immani moriens animam dabis, at mihi laudem.
Haec fantem increpuit Patroclus: Verba per auras,
Egregius bello, frustra quid inania jactas,
Merione? veriti nec enim mala jurgia Troës 770
Exstinctum linquent, o dulcis amice, cadaver,
Ante, petat moribundo aliquis quam corpore terram
Bella manu peragi par est, consultaque verbis.
Nunc pugnare decet, non dictis addere dicta.
Haec fatus, praeit ipse, subit post Martius heros.
Ac veluti, densi agricolae cum dura bipenni
Robora succidunt certatim in valle reducta; 
Auditur longe vastus fragor: haud secus illic
Aeraque, taurorumque obstantia terga sonabant
Ensibus, atque hastis pulsata micantibus. ibat 780
Usque fragor superas longe a tellure sub auras.
Jamque adeo nemo agnosset Sarpedona dium
Mente vir observans solerti: totus ad imos
Nanque pedes heros a summo vertice, nigro
Pulvere tectus erat, telisque, atroque cruore.
Hi sese denso miscebant agmine corpus
Ad gelidum. quales verno se tempore muscae
Arguto in caulis densant miscentque susurro,
Affusae ad mulctram, lactis cum plena liquore
Vasa madent niveo: talis se plurima regis 790
Ad Lycii stratum glomerabat turba cadaver.
Jupiter interea duro a certamine nusquam
Lumina vertebat fulgentia, semper et acrem
Contemplans pugnam, volvens et mente sub alta

Previous page

Next page