Pelides, magnae monitu Junonis: Achivūm
Quippe vicem curans morientum diva dolebat.
Nulla mora; Aeacidae jussu venere frequentes
Argolici proceres, Danaūmque exercitus omnis.
Quos inter surgens heros ita farier orsus:
Atrida, ut video, Troja Phrygibusque relictis, 80
Errandum rursus pelago, vitandaque fata;
Si qua tamen fessis dederit fortuna regressum.
Nam simul heic bellumque luesque absumit Achivos.
Verum age, nunc aliquem, seu vates ille, sacerdos
Sive fuat, somnive interpres, (somnia namque
Ipse deūm caelo genitor demittit ab alto)
Oremus pandat, cur saevit Phoebus Apollo?
Num prece, neglectus, sacro aut succenset omisso?
Num pingui nidore ovium, pecorisque piatus
Caprigeni, tristes ponet placabilis iras? 90
Talia Pelides: contra cui talibus infit
Calchas Thestorides; quo non praestantior alter
Augurio divūm mentes, atque abdita rerum
Pandere. scit vates fato quaecumque trahuntur,
Quae sunt, quae fuerunt; Phoeboque acceptus et idem
Lectus, ad Iliacas classem qui duceret oras,
Captaretque auras augur, cursumque doceret:
Nempe jubes, regi superūm gratissime Achilleu,
Fatidicis iram Phoebi me pandere dictis.
Pando equidem: divūm sed tu mihi numina sancta 100
Jura, quidquid erit, verbis, dextraque futurum
Auxilio. Grajis qui maximus imperat, unum
Quem populi observant regem, non auribus aequis
Audiet haec. capiti exitium, rebusque ruinam
Comparat ille suis, regum qui concitat iram
Deterior; regum ira latet sub pectore, donec

Previous page

Next page