Cornipedum: at magni nutus Jovis omnia vincens.
Ille virum, cum vult, fortem fugat, ac decus aufert 220
Victori; atque idem, cum vult, ciet aequus in arma.
Verum age, sta propior pugnanti, atque adspice durum
Martis opus. nosces an tota luce futurus
Sim, qualem dicis, timidusque, fugaxque: superbum
Viribus anne aliquem Danaūm, belloque furentem,
Patrocli ne jam pugnet pro corpore, sistam.
Sic ait, atque suas magno clamore phalanges
Hortatur, dictisque omnes instigat in hostem:
o Troës, Lyciique, et pubes Dardana, nunc nunc
Este viri; subeat nunc pugnae corda cupido, 230
O socii, validas cuncti nunc promite vires,
Pulchra ego Pelidae fortis dum scilicet arma
Induar, exuvias, Patrocli a corpore victor,
Quas rapui, spolians, leto mea quem dedit hasta.
Haec ubi dicta, gradum celerans Mavortius heros
Digreditur tristi a pugna, cursuque citato
Haud longe assequitur socios, qui pulchra ferebant
Arma procul fortis Pelidae, ac tuta petebant  
Moenia. tum, pugnae longe a certamine, mutat
Arma armis. sua dat Teucris nam ferre sub arces 240
Iliacas, humeris sibi fortibus induit ipse
Arma citus magni Aeacidae caelestia, Peleo
Quae patri munus quondam tribuere beati
Caelicolae; gnato senior dedit ille; senectae
At finem in patriis gnatus non attigit armis.
Hunc magnus, caelo nubes qui congregat alto,
Jupiter ut vidit divinis fulgere in armis
Pelidae, quassans caput infit talia secum:
Infelix! nequaquam animo tibi nigra subit mors, 
Illa tuo impendens capitis verum induis arma 250

Previous page

Next page