Ignorans, retro sperabat, limine tacto
Portarum, incolumem venturum in castra. sciebat
Nanque viro non posse capi, nec se sine, Trojae
Moenia, nec secum; mater quod caerula soli 510
Dixerat, illa Jovis referens arcana supremi
Consilia: ast miserum genitrix celaverat alma
Dilecti ante alios omnes de morte sodalis.
Illi hastas circa exanimum saevo aere micantes
Protendunt, contraque obnixi mutua sese
Hinc atque hinc urgent, nec cessant sternere leto.
Atque aliquis Grajūm furiato haec pectore fatur:
O socii, nobis hinc turpe in castra reverti;
Nigra sinu vasto nobis heic terra dehiscat
Omnibus. id satius multo est, quam ferre superbis 520
Hunc tolli a Teucris ingenti non sine laude.
Contra aliquis Troum bellator talia clamat:
o socii, hunc juxta, vel si fatale domari
Omnibus est leto, pariter pugnemus, et hosti
Nemo loco pulsus cedat, Martemve remittat.
Sic aliquis socios clamans incendit in arma.
Gliscit pugna atrox, ferri sonor aerea pulsat
Caelorum convexa altas sublatus in auras.
Aeacidae interea diversa in parte jugales,
Egressi turba e media, bellique tumultu,  530 
Flebant, aurigam ut primum sensere cruenta
Priamidae foedo prostratum in pulvere dextra.
Illos Automedon, Dioreos inclyta proles,
Urgebat, celerique attingens terga flagello,
Et blandis hortans verbis, terrensque minaci
Voce iterum atque iterum increpitos: nec castra reverti
In Danaūm, latus qua tenditur Hellespontus,
Illi, nec tristi se bello inferre volebant;

Previous page

Next page