Ne Danai linquant praedam hosti, corda pavore
Perculsi; atque ambos Ajaces, Merionenque
Hortatur, firmans dictis, ac talia mandat:
Ajaces Danaūm ductores, Merioneque, 830
Nunc memor esto aliquis Patrocli; qualis in omnes,
Quam bonus et comis fuerit, dum vita manebat;
Qua miserum laevo spoliarunt numine Parcae.
Haec fatus, procul inde abiit festinus; et omnem
Lumina fert tacitus per turbam, cunctaque visu
Perlustrat cupido: qualis, quam cernere acutum
Ante omnes perhibent aquilam, quaecunque volantes
Aerios tranant campos, sublimis ab alto
Quae leporem caelo exiguum sub fronde virentis
Dumeti videt inspiciens, subitoque cubanti 840
Involat, ac pedibus correptum eviscerat uncis:
Talis tu, Menelaë, tuens huc acer et illuc
Versabas oculos per turbam, sicubi vivum
Cernere Nestoriden densa inter milia posses.
Nec longum in medio tempus, videt ecce sinistra
Antilochum pugnae firmantem in parte sodales,
Hortatuque suas urgentem in praelia turmas.
Hunc adit, ac propior compellans, talia fatur:
Nestoride, regum germen, citus huc ades; audi
Quae porto infelix tibi nuncius, ira deorum 850
Quae miseris utinam nunquam fecisset Achivis.
Quippe vides, reor, ipse, labat quo turbine pulsa
Res Danaūm, quaenam clades foeda ingruit; instant
Ut Grajis Teucri victores. optimus armis
Stratus morte jacet Patroclus, moeror adempto
Quo gravis orbatos luctusque invasit Achivos.
Sed tu, nunc quod opus, puppes non segnis ad altas
Curre; doce ignarum Aeaciden quae facta; cadaver

Previous page

Next page