Et Macra, atque Orithyia, atque comas Amathea
Formoso cohibens plexu, centumque, sub alto 60
Queis domus est ponto, Nereïdes. omne frequenti
Hae coetu implerunt vitreum specus, et simul omnes
Plangebant niveis moerentia pectora palmis.
Queis Thetis in mediis orsa est hos anxia questus:
Audite, atque meos cunctae cognoscite luctus,
Nereïdes, mecum flentes mea damna, sorores.
Heu misera! heu partu eximio male functa! vigentem
Artubus atque animo, heroum quo fortior usquam
Nemo fuit, gnatum peperique aluique. sub auras
Arbor uti pingui e sulco se attollit, et auctu 70
Usque novo ad caelum surgit, succreverat ille
Sic, validusque artus, formaeque insignis honore.
Hunc ego Trojugenum sacras ad bella sub arces
Tristia misi olim; tecta in Peleïa mater
Nec reducem excipiam; dulci et dum vescitur aura,
Atque videt solis pulchrum jubar, angitur usque
Infelix; pressoque malis nil ferre salutis
Adveniens possum genitrix: tamen ocyus ibo
Ut carumque caput videam, noscamque dolorem
Quem doleat tantum, bello secretus ab omni. 80
Haec effata cavum linquit specus. omnis euntem
Nympharum sequitur juxta chorus, arvaque, largo
Perfusae fletu, Neptunia pectore findunt.
Inde, ubi jam Trojae pingues ad fertilis oras
Advenere, actam scandunt longo ordine, fluctu
Caeruleo egressae, celsas qua parte carinas
Myrmidones circa Peliden rite locarant.
Huic, imo gemitus rumpenti e pectore, mater
Adstitit, ac tollens ploratum, dulce prehendit
Gnati diva caput manibus; dehinc talia fatur 90 

Previous page

Next page